Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/8504 Esas 2018/697 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılardan Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R

Dava; davacının, davalıya ait işyerinde 03.01.2003 – 29.08.2009 tarihleri arasında çalıştığının ve en son ücretinin 600,00 TL olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece; davacının 03.01.2003 – 07.08.2007 tarihleri arasına ait taleplerinin ispat edilemediğinden reddine, davacının 07.08.2007 – 31.01.2008 tarihleri arasında ... sicil numaralı iş yerinde çalıştığının tespitine, davacının 01.02.2008 – 01.05.2008 tarihleri arasında ... sicil numaralı iş yerinde çalıştığının tespitine, davacının davalıya ait ... kahvehane iş yerinde 10.06.2009 – 03.09.2009 tarihleri arasında hizmet akti ile çalıştığının ve çalışmalarının davalı Kurum"a bildirildiğinin tespitine, fazlaya ilişkin taleplerinin reddine karar verilmiştir.
Hüküm sadece davalı Kurum tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davalıya ait kahvehanede ocakçı olarak çalıştığını beyan eden davacının 07.08.2007 – 31.01.2008 tarihleri arasındaki çalışmalarının dava dışı ... sicil numaralı işyerinden, 01.02.2008 – 01.05.2008 tarihleri arasındaki çalışmalarının dava dışı... sicil numaralı iş yerinden ve 10.06.2009 – 03.09.2009 tarihleri arasındaki çalışmalarının da davalıya ait işyerinden davalı Kurum"a bildirildiği anlaşılmaktadır.
6100 sayılı HMK"nın 297/son maddesindeki: “Hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir” hükmü uyarınca hüküm fıkrasının infaza elverişli ve açık olması gerekmektedir.
Somut olayda ise; mahkemece, davacının daha önce hem davalı işyerinden hem de dava dışı işyerlerinden davalı Kurum"a bildirilen çalışmalarının yeniden tespitine karar verilerek, ayrıca; davada taraf olmayan işverenler aleyhine hüküm kurulamayacağı ve davalı işyerindeki çalışmaların yeniden tespitinde hukuki yarar bulunmadığı gözardı edilerek sonuca gidilmesi ve yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 05.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.