Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2014/4174 Esas 2014/8088 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Yörede 2006 yılında yapılan kadastro sırasında, 119 ada 2 parsel sayılı 1753.89 m2 ve 118 ada 2 parsel sayılı 560.86 m2 yüzölçümündeki taşınmazlar, belgesizden kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayalı olarak davalı adına tespit edilmiştir.
Hazine, taşınmazların Devletin hüküm ve tasarrufu altındaki yerlerden olduklarını ileri sürerek dava açmıştır.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne, 118 ada 2 sayılı parselin tamamı ile 119 ada 2 sayılı parselin bilirkişi krokisinde (A) harfi ile gösterilen 700.00 m2"lik bölümünün ham toprak niteliğinde Hazine; 119 ada 2 sayılı parselin (B) harfli 1053.89 m2"lik bölümünün tespit gibi davalı adına tesciline karar verilmiştir.
Karar, Hazine tarafından 119 ada 2 sayılı parselin (B) harfli bölümü yönünden de kabül kararı verilmesi gerektiği; ayrıca, lehlerine takdir edilen vekalet ücretinin 300.00.-TL yerine 575.00.-TL olması gerektiği ileri sürülerek temyiz edilmiştir.
Dava, kadastro tespitine itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde orman kadastrosu 5034 sayılı Kanunla değişik 3402 sayılı Kanunun 4. maddesi hükmüne göre yapılmıştır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırmada çekişmeli taşınmazın temyize konu (B) harfi ile gösterilen bölümünün orman sayılmayan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve adına tescil kararı verilen davalı yararına 3402 sayılı Kanunun 14. maddesinde yazılı kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının oluştuğu ve mahkemece Kadastro Kanununun 31. maddesine göre ücreti vekaletin takdir edildiği belirlenerek yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına 25/09/2014 gününde oy birliği ile karar verildi.