Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, miras bırakan A.’nin mirasçıdan mal kaçırmak amacıyla 1052 parsel sayılı taşınmaz ile 82 parsel sayılı taşınmazdaki payını satış suretiyle oğlu davalıya temlik ettiğini, satışların gerçek olmadığını, davalının baskısı sonucu devirlerin yapıldığını ileri sürerek muvazaa nedeniyle tapu kayıtlarının iptali ile miras payları oranında tapuya tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, dava konusu taşınmazları bedelini ödeyerek satın aldığını, murisin bakımını uzun yıllar kendisinin yaptığını belirtip davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, çekişme konusu taşınmazların davalıya temlikinin muvazaalı olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. 
Karar, davacı ve davalı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla, tetkik hakimi .... raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi. Gereği görüşülüp, düşünüldü.  
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali ve tescil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden, toplanan delillerden; miras bırakanın çekişme konusu 82 parsel sayılı taşınmazın 27/109 payını vekili aracılığıyla 10.09.1982 tarihli akitle, 1052 parsel sayılı taşınmazı ise 23.10.1991 tarihli akitle bizzat oğlu olan davalıya satış suretiyle temlik ettiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, miras bırakanın çekişme konusu taşınmazları mirasçıdan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olarak oğlu davalıya temlik ettiği belirlenmek suretiyle davanın kabulüne karar verilmiş olmasında kural olarak bir isabetsizlik yoktur.
Ancak, davacı, dava konusu taşınmazlar bakımından miras payı oranında iptal ve tescil isteğinde bulunmuş olup, dosya kapsamı ile, muris A. D. 19.02.2004 tarihinde ölümünden sonra, tarafların annesi olan eşi M.D.’un da dava tarihinden önce 30.07.2007 tarihinde öldüğü, dolayısıyla davacının miras payının 1/6 olduğu görülmektedir.
Bu durumda, davanın davacının 1/6 miras payı oranında kabulü gerekirken (1/8) eksik miras payı üzerinden kabul kararı verilmesi doğru olmadığı gibi, dava konusu edilen taşınmazların temlike konu olan paylarının çekişmeye konu edilen miras payına göre belirlenecek değer üzerinden harç alınması yerine hüküm yerinde davalıdan tahsili gereken harcın karıştırılmak suretiyle fazla harç alınmasına karar verilmesi de doğru değildir. Tarafların, bu yönlere değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesi aracılığıyla) 1086 sayılı HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  20.10.2011  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.