Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2013/10387 Esas 2013/13901 Karar Sayılı İlamı

3. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/10387
Karar No: 2013/13901
Karar Tarihi: 03.10.2013

Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2013/10387 Esas 2013/13901 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, bir binada kiracı olduğunu ancak müteahhidin iskan ruhsatı alamamasından dolayı elektrik abonesi olamadığını ileri sürerek, elektrik aboneliğinin geçici olarak bağlanmasını istemiştir. Davalı ise yapı denetim firmasınca yapı denetim uygunluk belgesi verilmediğinden abonelik verilmediğini, can ve mal güvenliği açısından tehlike yaratabileceğini savunarak davanın reddini talep etmiştir. Mahkeme, davacının haklı olduğuna karar vererek davanın kabulüne hükmetmiştir. Ancak, dava konusu binanın iskan izni henüz alınmamıştır ve İmar Kanunu’nun 30 ve 31. maddeleri uyarınca bu durumda abonelik tesisi mümkün değildir. Yargıtay’ın yerleşik uygulamaları gereğince ise yapı ruhsatının alınmasından sonra geçici abonelik tesisine karar verilmemesi gerektiğinden mahkeme kararı bozulmuştur.
İmar Kanunu’nun 30 ve 31. maddeleri, yapı kullanma izin belgesi bulunmayan yerlerde abonelik tesisi mümkün olmadığını belirtmektedir. 5784 Sayılı Elektrik Piyasası Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 25. maddesiyle eklenen İmar Kanunu’nun Ek Geçici 11. maddesi ise, yapı ruhsatı alınmış ve buna göre yapılmış olup kanalizasyon kullanma izni verilmeyen ve alınmayan yapılarda geçici abonelik yapılabilmesinin mümkün olduğunu düzenlemektedir. Ancak bu durum, yapı ruhsatının alınmasından önce yapılmış yapılar için geçerli değildir.

3. Hukuk Dairesi 2013/10387 E. , 2013/13901 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (AİLE) MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen yardım nafakası davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili dava dilekçesinde; kiracı olduğu dükkan ile ilgili binada, müteahhidin iskan ruhsatını almaması nedeniyle elektrik abonesi olamadığını, mağdur olduğunu ileri sürerek, elektrik aboneliğinin geçici olarak bağlanmasını istemiştir.
Davalı, Yapı Denetim Firmasınca Yapı Denetim Uygunluk Belgesi verilmediğinden abonelik verilmediğini, can ve mal güvenliği açısından tehlike yaratabileceğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının iskan ruhsatı alınması hususunda müracaatta bulunduğu, talebinde haklı olduğu gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava konusu binanın iskan izninin henüz alınmadığı dosya içeriği ile sabittir. 3194 sayılı İmar Kanunu’nun 30 ve 31. maddeleri hükmüne göre, yapı kullanma izin belgesi bulunmayan yerlerde abonelik tesisi mümkün değildir. Ne var ki; davadan önce yürürlüğe girmiş bulunan 26.7.2008 tarihli Resmi Gazetede yayınlanıp yürürlüğe giren 5784 sayılı Elektrik Piyasası Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 25.maddesinde 3194 Sayılı İmar Kanunu’na eklenen Ek Geçici 11. madde, “Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihe kadar yapı (inşaat) ruhsatı alınmış ve buna göre yapılmış olup, kanalizasyon kullanma izni verilmeyen ve alınmayan yapılara yol, su, elektrik, telefon vb.gibi altyapı hizmetlerinden birinin veya birkaçının götürüldüğünün belgelenmesi halinde ilgili yönetmelikler doğrultusunda fenni gereklerin yerine getirilmiş olması ve bu maddenin yayımı tarihinden itibaren başvurulması üzerine, kullanma izni alınıncaya kadar geçici abonelik yapılabilir, bu halde elektrik ve su bağlanması abone için kazanılmış hak teşkil etmez. Ancak, yapı ruhsatı alınmış ve buna göre yapılmış olma şartı 12.10.2004 tarihinden önce yapılmış olan yapılarla ilgili olarak uygulanamaz" hükmü getirilmiştir.
Ancak, dava konusu taşınmazın inşaat yapı ruhsatı 12.09.2008 tarihinde alındığına göre, Yargıtay"ın yerleşmiş uygulamaları gereğince İmar Kanununun 09.07.2008 tarihinde yürürlüğe giren geçici 11.maddesinden sonra yapı ruhsatının alınması halinde geçici abonelik tesisine karar verilmemesi gerekirken, mahkemece; davanın kabulüne ilişkin hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 03.10.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.