Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2021/9157 Esas 2022/12395 Karar Sayılı İlamı

İhbarname No : KYB - 2021/28585

İftira suçundan sanık ...'in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 267/1, 37/1 ve 43/2. maddeleri uyarınca 1 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Erbaa Asliye Ceza Mahkemesinin 09/04/2013 tarihli ve 2012/260 esas, 2013/449 sayılı kararını kapsayan dosyası ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre, adı geçen sanığın diğer sanık ... ile birlikte 10/04/2012 tarihinde vermiş oldukları ihbar dilekçesinde müştekiler ... isimli işyerlerinde kaçak sigara sattıkları yönünde Erbaa Cumhuriyet Başsavcılığına ihbarda bulunmaları üzerine adı geçen müştekiler hakkında yapılan soruşturma sonunda, Erbaa Cumhuriyet Başsavcılığının 13/06/2012 tarihli ve 2012/630 soruşturma sayılı kararı ile ek kovuşturmaya yer olmadığına ilişkin karar verilmesini takiben, sanıklar hakkında müştekilere ait iş yerlerinde karşılıksız alışveriş taleplerinin yerine getirilmemesi üzerine, müştekilerin kaçakçılık suçunu işlemediklerini bildiği halde sırf müştekiler hakkında soruşturma veya kovuşturma başlatılmasını sağlamak maksadıyla iştirak halinde hukuka aykırı fiil isnadında bulunmak suretiyle iftira suçunu işledikleri gerekçesiyle haklarında kamu davası açılması üzerine yapılan yargılama sonunda Erbaa Asliye Ceza Mahkemesinin 09/04/2013 tarihli kararı ile sanıkların mahkumiyetine karar verildiği,
Anılan mahkumiyet kararının diğer sanık ... tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 10/09/2014 tarihli ve 2014/5211 esas, 2014/8800 karar sayılı ilamında yer alan, "İftira suçunun oluşabilmesi için; yetkili makamlara ihbar veya şikayette bulunarak işlemediğini bildiği halde, hakkında soruşturma ve kovuşturma başlatılmasını ya da idari bir yaptırım uygulanmasını sağlamak için bir kimseye hukuka aykırı bir fiil isnat edilmesinin gerektiği, somut olayda; sanığın iddialarının maddi vakıalara dayandığı ve eyleminin suç işlemediğini bildiği kimseye suç atmak biçiminde olmayıp anayasal şikayet hakkını kullanma niteliğinde bulunduğu tüm dosya kapsamından anlaşılmakla sanığın iddiasını ispat edememesi tek başına iftira suçuna vücut vermeyeceğinden, yasal unsurları itibariyle oluşmayan suçtan beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi," şeklindeki açıklamalar ile sanık ... yönünden söz konusu mahkumiyet hükmünün bozulmasını takiben, yeniden yapılan yargılama sonucunda Erbaa Asliye Ceza Mahkemesinin 22/01/2015 tarihli ve 2014/1116 esas, 2015/75 sayılı kararı ile adı geçen sanığın atılı suçtan beraatine karar verildiğinin anlaşılması karşısında, anılan Yargıtay ilamında da belirtildiği üzere, sanık ...'in beraat eden diğer sanıkla iştirak halinde gerçekleştirmiş olduğu ihbar eyleminin de suç işlemediğini bildiği bir kimseye suç atmak biçiminde olmayıp anayasal şikayet hakkını kullanma niteliğinde bulunduğu cihetle, yasal unsurları itibariyle oluşmayan suçtan beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 16.02.2021 gün ve 2021-765 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 19.03.2021 gün ve KYB - 2021/28585 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Her ne kadar UYAP sisteminden alınan güncel nüfus kaydına göre hükümlü ...'in hükümden sonra 04.06.2021 tarihinde öldüğü anlaşılmış ise de, kesinleşen hükümden sonraki değişiklikler kanun yararına bozma gerekçesi yapılamayacağından mahallince değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
İftira suçundan sanıklar ... ve ... hakkında yapılan yargılamada her iki hükümlü hakkında mahkumiyet kararı verildiği, kararın kanun yararına bozma incelemesine gelmeyen sanık ... tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 10.09.2014 tarihli ve 2014/5211 Esas, 2014/8800 Karar sayılı ilamı ile "iftira suçunun oluşabilmesi için; yetkili makamlara ihbar veya şikayette bulunarak işlemediğini bildiği halde, hakkında soruşturma ve kovuşturma başlatılmasını ya da idari bir yaptırım uygulanmasını sağlamak için bir kimseye hukuka aykırı bir fiil isnat edilmesinin gerektiği, somut olayda; sanığın iddialarının maddi vakıalara dayandığı ve eyleminin suç işlemediğini bildiği kimseye suç atmak biçiminde olmayıp anayasal şikayet hakkını kullanma niteliğinde bulunduğu tüm dosya kapsamından anlaşılmakla sanığın iddiasını ispat edememesi tek başına iftira suçuna vücut vermeyeceğinden, yasal unsurları itibariyle oluşmaması" şeklindeki gerekçe ile beraat kararı verilmesi gerektiğinden bahisle bozulması ve bozma ilamına uyularak ... hakkında beraat kararı verilip kararın 02.02.2015 tarihinde kesinleşmesi karşısında; aynı eylemi gerçekleştiren ... hakkında da iftira suçundan beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Yasaya aykırı, Adalet Bakanlığı'nın kanun yararına bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen ihbarname içeriği bu nedenle yerinde görüldüğünden, Erbaa Asliye Ceza Mahkemesinin 09.04.2013 tarihli ve 2012/260 Esas, 2013/449 sayılı kararının BOZULMASINA, suçun unsurları oluşmadığından sanık ...'in iftira suçundan CMK.nın 223/2-a maddesi uyarınca beraatine, bu suçtan hükmedilen cezanın infaz edilmemesine, dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.09.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.