BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ : ... 15. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : TEFTİŞ KURULU RAPORUNA İTİRAZ VE İPTAL
Y A R G I T A Y K A R A R I

6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362. maddesinde “temyiz edilemeyen kararlar” düzenlenmiş olup, anılan maddenin birinci fıkrasının ( g) bendine göre Bölge Adliye Mahkemelerinin (Ek:22/7/2020-7251/39 md.) 353 üncü maddenin birinci fıkrasının (a) bendi kapsamındaki kararları temyiz edilemez.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353. maddesinin (a) bendinde ise, bu bentte sayılan altı halden birinin varlığı halinde, Bölge Adliye Mahkemesinin ‘esası incelemeden kararın kaldırılmasına ve davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren mahkemeye veya kendi yargı çevresinde uygun göreceği başka bir yer mahkemesine ya da görevli ve yetkili mahkemeye gönderilmesine duruşma yapmadan kesin olarak’ karar vereceği hüküm altına alınmıştır. Anılan maddenin 22/7/2020 tarihli ve 7251 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik (a) bendinin 4. bendinde “diğer dava şartlarına aykırılık olması”, 6. alt bendinde ise “mahkemece, uyuşmazlığın çözümünde etkili olabilecek ölçüde önemli delillerin toplanmamış veya değerlendirilmemiş olması ya da talebin önemli bir kısmı hakkında karar verilmemiş olması” halinde Bölge Adliye Mahkemesince davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren mahkemeye gönderilebileceği ifade edilmektedir.
Somut olayda, Bölge Adliye Mahkemesince davacı vekilinin istinaf başvurusunun esasa ilişkin sebepler incelenmeksizin Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/1-a-4-6. maddesi gereğince kabulüne, İlk Derece Mahkemesi kararının Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/1-a-4-6. maddesi gereği kaldırılmasına ve dosyanın daire kararına uygun şekilde yeniden karar verilmek üzere yerel mahkemeye gönderilmesine karar verilmiştir. Her ne kadar Bölge Adliye Mahkemesince temyiz yolu açık olmak üzere karar verilmiş ise de, yukarıda açıklanan yasal düzenlemeler dikkate alındığında, Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz edilemeyen kararlardan olduğu açıktır. Hal böyle olunca Bölge Adliye Mahkemesinin ‘kesin’ nitelikteki kararının temyizi mümkün değildir.
Açıklanan sebeplerle davalı vekilinin temyiz talebinin 6100 sayılı Kanunun 362/1-(g), 366. ve 352. maddeleri uyarınca REDDİNE, dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine 16.02.2021 tarihinde oybirliği ile kesin olarak karar verildi.