Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/1645 Esas 2020/4232 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1645
Karar No: 2020/4232
Karar Tarihi: 17.09.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/1645 Esas 2020/4232 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, Osmaniye 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 2017/370 - 2019/73 sayılı kararı ile ilgili olarak, silahlı terör örgütüne üye olma suçundan verilen mahkumiyet kararının istinaf başvurusunun esastan reddedilmesine ilişkindir. Karar, sanığın ByLock kullanıcısı olduğunu gösteren ayrıntılı bir tutanağın dosyaya gelmesi beklenmeden verildiği için sonuca etkili olmadığı belirtilerek, tüm dosya kapsamı gözetilerek diğer delillerin suçun sübutu için yeterli olduğu sonucuna varılmıştır. Tüm usuli işlemlerin ve delillerin hukuka uygun olduğu, iddia ve savunmaların eksiksiz bir şekilde sergilendiği ve vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı tespit edilmiştir. Kararın dayandığı kanun maddeleri, TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi, TCK'nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleridir.

16. Ceza Dairesi 2020/1645 E. , 2020/4232 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Osmaniye 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 06.03.2019 tarih ve 2017/370 – 2019/73 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi, TCK’nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararlarına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanık ... ve sanık ... müdafiinin ceza miktarı itibariyle yasal şartları taşımayan duruşmalı inceleme taleplerinin CMK"nın 299. maddesi uyarınca reddine,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan inceleme sonunda;
Tüm dosya kapsamı gözetilerek diğer delillerin atılı suçun sübutu için yeterli olduğu görülmekle, sanık ...’ün ByLock kullanıcısı olduğunu bildiren ayrıntılı ByLock tespit ve değerlendirme tutanağının dosyaya gelmesi beklenilmeden karar verilmesi sonuca etkili bulunmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ... ve sanıklar müdafilerinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Osmaniye 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 17.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.