Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulu 1999/105 Esas 1999/487 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
VERGİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No: 1999/105
Karar No: 1999/487

Temyiz Eden: ... Malmüdürlüğü
Karşı Taraf: ... Limited Şirketi

İstemin Özeti: İki kamyonunun satış bedelini gerçek değerinin altında beyan ettiği, bir kısım hasılatını ise kayıt ve beyan dışı bıraktığı saptanan yükümlü şirket adına Aralık 1993 dönemi için kusur cezalı katma değer vergisi salınmıştır.
... Vergi Mahkemesi davanın araç satışına ilişkin kısmını reddetmiş, tarhiyatın asgari gayrisafi hasılat yöntemiyle uygulanan kısmını ise kaldırmıştır.
Tarafların temyiz başvurularını inceleyen Danıştay Onbirinci Dairesi, 23.2.1998 günlü, E:1996/6905, K:1998/655 sayılı kararıyla; araç satışı ile ilgili yükümlü temyiz iddialarını kararın bozulmasını sağlayacak nitelikte görmeyerek reddetmiş, yükümlü şirket tarafından beyan edilen gayrisafi hasılatın inceleme elemanlarınca yıl içinde yapılan tespitler esas alınarak hesaplanan asgari gayrisafi hasılattan düşük olduğu, bu durumun yükümlü şirket yetkilisinin ifadesi ile de açıkça doğrulandığı, ayrıca yapılan tespitlerin hukuken geçersiz olduğuna ilişkin herhangi bir iddia ve saptama bulunmadığı, dolayısıyla tarhiyatta Gelir Vergisi Kanununun olay tarihinde yürürlükte bulunan 111 inci maddesine aykırılık görülmediği gerekçesiyle kararı bozmuştur.
Bozma kararına uymayan ... Vergi Mahkemesi, ... günlü, E: ..., K: ... sayılı kararıyla; hasılat tespit tutanağından davacı şirketin işlettiği lokanta ve tuvaletin 10 günlük hasılatının ...- lira olduğu, beyan edilen gayrisafi hasılatın tespit edilen asgari gayrisafi hasılattan düşük olduğundan söz edilemeyeceği, işyerinde on ayrı günde hasılat tespiti yapıldığı, bir yıllık süreçte on günlük tespit yetersiz olduğu gibi tüm ayları kapsayacak ve gün, ay ve mevsimlerin işyeri üzerindeki etkisini yansıtacak yeterlikte olmadığından, tespit edilen on günlük lokanta ve tuvalet gelirlerinin nasıl hesaplandığı belli olmayan günlük ortalamasının sadece beyan edilen lokanta gelirleriyle karşılaştırılması suretiyle hasılat farkı belirlenmesinde ve bu fark üzerinden yapılan tarhiyatta isabet görülmediği, aynı nedenle davacı adına yapılan gelir vergisi tarhiyatının kaldırılması yolundaki karara yönelik temyiz isteminin Danıştay Üçüncü Dairesinin 16.4.1998 günlü, E:1996/6229, K:1998/1254 sayılı kararıyla reddedildiği gerekçesiyle ilk kararında direnmiştir.
Direnme kararını temyiz eden vergi dairesi müdürlüğü beyan edilen gayrisafi hasılatın inceleme elemanınca yıl içinde yapılan tespitler esas alınarak hesaplanan asgari gayrisafi hasılattan düşük olması ve bu durumun şirket yetkilisinin ifadesiyle de doğrulanmış olması karşısında yapılan tarhiyatın hukuka uygun olduğunu ileri sürerek ısrar kararının bozulmasını istemiştir.

Savunmanın Özeti: İstemin reddi gerektiği yolundadır.

Danıştay Tetkik Hakimi ...'ın Düşüncesi: Vergi mahkemesi ısrar kararının Danıştay Onbirinci Dairesinin 23.2.1998 günlü, E:1996/6905, K:1998/655 sayılı kararı doğrultusunda bozulması gerektiği düşünülmektedir.

Danıştay Savcısı ...'nun Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49 uncu maddesinin 1 inci fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen ısrar kararının dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi ısrar kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulunca, dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
Dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçesi Kararın özet bölümünde yazılı ... Vergi Mahkemesinin ... günlü ve E: ..., K: ... sayılı kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Kurulumuzca da uygun bulunmuş ve temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar Kararın bozulmasını gerektirecek durumda görülmemiştir.
Bu nedenlerle temyiz isteminin reddine, 12.11.1999 gününde oyçokluğu ile karar verildi.

X - K A R Ş I O Y
Direnme kararının; Danıştay Onbirinci Dairesince verilen 23.2.1998 günlü, E:1996/6905, K:1998/655 sayılı bozma kararı esasları doğrultusunda bozulması gerektiği görüşünde olduğumuzdan karara katılmıyoruz.