Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/13249 Esas 2022/12544 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, nitelikli tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet


Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanıklar ..., ..., ..., ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, nitelikli tehdit, kasten yaralama ile sanık ... hakkında nitelikli tehdit ve kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlere ilişkin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçların oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, sanıklar müdafilerinin, atılı suçların işlendiğine dair somut delil olmadığına, sanıkların suç işleme kastlarının olmadığına, haklarında lehe olan hükümlerin uygulanması gerektiğine dair yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının ayrı ayrı reddiyle, hükümlerin ONANMASINA,
2)Sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde;
Oluşa ve dosya içeriğine göre; Almanya'da sahibi olduğu şirketin ürünlerinin uluslararası alanda tanıtım ve pazarlamasını yapan müşteki ile sanıklardan ... arasında bu nedenle iş ilişkisinin bulunduğu, bu iş ilişkilerinden dolayı sanık ...'nun müştekiden alacaklı olduğu, bir kaç kez müştekiden alacağını istemesine rağmen müştekinin farklı sebepler sunarak parayı vermediği, bunun üzerine müştekinin Türkiye'ye geleceğini öğrenen ...'nun diğer sanıklar ile anlaşma yaparak alacağını zorla tahsil etmeye karar verdiği, yaptıkları iş bölümü doğrultusunda, müştekiyi sık sık evinde misafir eden sanık ...'ın, sanıklardan ... ile müştekiyi iş görüşmesi adı altında tanıştırdığı, olay günü de müştekinin bu amaçla sanık ...'in aracına bindiği, trafikte seyrederken birden yol kenarında duran aracın yanına gelen sanıkların müştekiyi darp ederek, kendi araçlarına bindirmek suretiyle Güngören ilçesi sınırları içerisinde yeri tam tespit edilemeyen bir eve götürdükleri ve burada kendisini darp etmek ve tehdit etmek suretiyle alacağı tahsil etmeye çalıştıkları olayda
Sanığın atılı suçu, katılanın kendisine olan borcunu ödemeyerek kendisini oyalamasının yarattığı öfke ile işlediği anlaşılmakla; sanık hakkında atılı suçtan cezalandırma yapılırken, TCK 29. maddesi gereği haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 21.09.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.