213 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/15143 Esas 2015/8422 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/15143
Karar No: 2015/8422
Karar Tarihi: 10.12.2015

213 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/15143 Esas 2015/8422 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bandırma 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucu verilen karar temyiz edilmiş. Sanık, vergi incelemesinde sahte belge düzenlediği tespit edilen iki inşaat şirketiyle iş yaptığını beyan etmiş fakat işyerinde vergi incelemesi yapılması zorunluluğu olmadığı gerekçesiyle gerekli defter ve belgeleri ibraz edememiş. Yüklenen suçun unsurları itibariyle oluştuğu göz önünde bulundurulmadan sanık beraat ettirilmiş. Ancak, karar temyiz edilmiş ve mahkemece kararın bozulmasına karar verilmiş. Bu karar sonrası yargılama yeniden başlayacak.
Kanun maddeleri: 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 139/2. maddesi ve 253. maddesi.

19. Ceza Dairesi 2015/15143 E. , 2015/8422 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 11 - 2012/8425
MAHKEMESİ : Bandırma 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 20/10/2011
NUMARASI : 2011/213 (E) ve 2011/619 (K)
SUÇ : 213 Sayılı Kanuna Aykırılık
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Vergi incelemesine esas olmak üzere istenilen 2008 takvim yılının defterleri ile satış faturaları ve Ocak-Mayıs dönemlerine ait alış faturalarını ibraz etmesine karşın, sanığın vergi denetmenliğinde düzenlenen 01.03.2010 tarihli tutanaktaki beyanına göre, içinde sahte belge düzenlediği tespit edilen V.. İnşaat... Ltd. Şti. İle M..İnşaat... Ltd. Şti. Tarafından kurum adına düzenlenen faturaların da olduğu aynı yılın Haziran-Aralık dönemine ait alış faturalarını bulamadığından dolayı incelemeye ibraz edemediğini savunması karşısında işyerinde vergi incelemesi yapılması zorunluluğu bulunmadığı, 213 sayılı Kanun"un 139/2. maddesindeki istisnai şartların varlığının kabulü gerekeceği, defter ve belgelerin bulunamadığı, kaybolduğu ileri sürülerek ibrazından kaçınılması durumunda, Ceza Genel Kurulunun 23.11.1999 gün ve 1999/11-273/288 sayılı içtihadında açıklandığı üzere mükellefe usulüne uygun tebligat yapılmasının aranmayacağı, aynı Kanun"un 253. maddesine göre ilgili bulundukları yılı takip eden yıldan başlayarak beş yıl süre ile muhafaza edilmesi mecburiyeti bulunan defter ve belgelerin anılan Kanun"un 13. maddesinde düzenlenen mücbir sebep kapsamında düşünülmesi mümkün olmayan nedenlerden dolayı ibraz edilmediğinin anlaşılması karşısında; yüklenen suçun unsurları itibariyle oluştuğu gözetilmeden yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı ve katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 10.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.