10. Ceza Dairesi Esas No: 2020/20124 Karar No: 2021/11357
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/20124 Esas 2021/11357 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Isparta 6. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanığa uyuşturucu madde bulundurma suçu ile dava açılmış. Ancak, eksik araştırma ile sanığın hukuki durumu belirlenmiş ve hüküm verilmiş. Kararda, suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan TCK 191. maddesi ile sanığa isnat edilen suç için temel ceza miktarının bir yıldan iki yıla kadar hapis cezası olduğu belirtilmiş. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 7188 sayılı CMK'nın basit yargılama usulü ile ilgili düzenlemeleri iptal ettiği vurgulanmış. Bu nedenle, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 251. maddesi göz önünde bulundurularak sanığın durumunun basit yargılama usulü yönünden yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiş. Kararda yer alan kanun maddeleri; TCK 191. maddesi, CMK 251. maddesi ve Anayasa Mahkemesi kararı.
10. Ceza Dairesi 2020/20124 E. , 2021/11357 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : ISPARTA 6. Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Dosya incelendi GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: 1)30/12/2009 tarihli olay tutanağında eroin bulaşıkları olduğu değerlendirilen alüminyum folyoya ilişkin Adli Tıp Kurumu veya Kriminal Polis Laboratuvarından alınmış bir ekspertiz raporunun dosyada bulunmadığı anlaşılmakla; hükme esas alınan alüminyum folyoya ilişkin analiz raporunun aslı ya da onaylı suretlerinin dosya arasına konulması; analiz raporu yok ise, Adli Emanetten temini ile "uyuşturucu madde kalıntısı taşıyıp taşımadığına" ilişkin uzmanlık raporu aldırılarak, sanığa okunup diyeceklerinin sorulması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken eksik araştırma ile hüküm kurulması, 2) Suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan TCK’nın 191. maddesinde sanığa isnat edilen suç için temel ceza miktarının "bir yıldan iki yıla kadar hapis cezası" olarak belirlendiği; hükümden sonra yürürlüğe giren 5271 sayılı CMK"nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi ile başlığı ile birlikte yeniden düzenlenmiş olan "Basit Yargılama Usulü" başlıklı 251. maddesinin 1. fıkrasında yer alan "Asliye ceza mahkemesince, iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir." şeklindeki düzenlemeye, 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1-d bendinde yer alan "01/01/2020 tarihi itibarıyla kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış veya kesinleşmiş dosyalarda seri muhakeme usulü ile basit yargılama usulü uygulanmaz." şeklindeki düzenleme ile sınırlama getirilmiş ise de; Anayasa Mahkemesinin 19/08/2020 tarihli 31218 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan, 25/06/2020 tarihli ve 2020/16 esas, 2020/33 karar sayılı iptal kararı ile, "...kovuşturma evresine geçilmiş..." ibaresinin, aynı bentte yer alan "... basit yargılama usulü..." yönünden Anayasa"ya aykırı bulunarak iptaline karar verilmesi sebebiyle kovuşturma evresine geçilmiş olan ve basit yargılama usulü uygulanabilecek dosyalar yönünden 7188 sayılı Kanunun 5. maddesinin 1-d bendinde yer alan düzenlemenin iptal edildiği anlaşıldığından; Anayasa Mahkemesi kararlarının geriye yürümesi mümkün olmayıp, Ceza Muhakemesi Kanununda yapılan değişiklerin ise derhal uygulanması gerekmekle birlikte, basit yargılama usulü uygulanan olaylarda CMK"nın 251. maddesinin 3. fıkrasına göre; " mahkûmiyet kararı verildiği takdirde sonuç ceza dörtte bir oranında indirilir." şeklindeki düzenleme karşısında, Anayasa Mahkemesinin anılan iptal kararının neticeleri itibarıyla maddi ceza hukukuna ilişkin olduğunun ve CMK"nın 251. maddesinin 3. fıkrasında yer alan düzenlemenin sanık lehine sonuç doğurabilecek nitelikte olduğunun anlaşılması karşısında, TCK"nın 7. maddesi ile CMK"nın 251. maddesi hükümleri gözetilmek suretiyle sanığın durumunun "Basit Yargılama Usulü" yönünden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 08/11/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.