Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/90 Esas 2021/7314 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/90
Karar No: 2021/7314
Karar Tarihi: 26.10.2021

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/90 Esas 2021/7314 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık traktörün çamurluk kısmında oturan yeğeni olan kişiyi kasisten geçerken sol arka tekerleğin altında kalarak ölümüne sebep oldu. Mahkeme, Taksirle Öldürme suçundan sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verdi fakat yerinde görülmeyen sair temyiz itirazları reddedildi. Ancak karar TCK'nın 22/6. maddesinin kişisel cezasızlık hükmünün uygulanabilmesi için neden olunan neticenin münhasıran failin kişisel ve ailevi bakımdan artık bir cezaya hükmedilmesini gereksiz kılacak derecede mağdur olmasına yol açması gerektiğini düşündüğünden yazılı şekilde hüküm kurulması kanuna aykırı buldu. Bu nedenle hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak bozulmasına karar verildi. Kararda geçen kanun maddeleri; TCK'nın 22/6. ve CMK'nın 223/4-b. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2020/90 E. , 2021/7314 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 22/6. ve CMK"nın 223/4-b. maddeleri gereğince ceza verilmesine yer olmadığına

Taksirle öldürme suçundan sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, incelenen dosya kapsamına göre mahalli Cumhuriyet savcısının, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay tarihinde, saat 19.00 sıralarında gündüz vakti, sanık idaresindeki traktör ile iki yönlü köy yolunda seyir halindeyken yol üzerindeki kasisten geçtiği sırada traktörün çamurluk kısmında oturan sanığın yeğeni olan 19 yaşındaki ..."un yere düştüğü ve traktörün sol arka büyük tekerleğinin altında kalarak öldüğü, sanığın 21.09.2015 tarihli kolluk savunmasında, “ölenin öz ablasının oğlu olduğunu, annesi babası ayrı olduğu için ellerinde büyüdüğü” şeklinde beyanda bulunduğu, mahkemece sanık hakkında TCK"nın 22/6. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmiş ise de, TCK"nın 22/6. maddesinin 1. cümlesindeki şahsi cezasızlık hükmünün uygulanabilmesi için neden olunan neticenin münhasıran failin kişisel ve ailevi bakımdan artık bir cezaya hükmedilmesini gereksiz kılacak derecede mağdur olmasına yol açması gerektiği, ölenin, sanığın yeğeni olmasının tek başına anılan hükmün uygulanmasını gerektirmeyeceği gerçeği karşısında; ölenin anne ve babasının sanıktan şikayetçi olup olmadıkları, sanığın ölenle aynı evde ikamet edip etmediği, ölenin bakım ve gözetiminin sanık tarafından karşılanıp karşılanmadığı araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin edilmesi yerine, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 26.10.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.