Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2011/8971 Esas 2011/10439 Karar Sayılı İlamı

 Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kat irtifakı kurulu, mesken vasıflı, 76/1004 arsa paylı, 7220 parseldeki 2 nolu bağımsız bölümün eklentisi E-12 nolu kömürlüğü, bağımsız bölümü iktisap ettiği 27/10/2004 tarihinden buyana kullanamadığını, sicil kaydında 2 nolu bağımsız bölümün kömürlük eklentisinin bulunduğunu, davalı tarafından yağ deposu olarak kullanıldığını ileri sürerek elatmanın önlenmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, meskenlere ait kömürlüklerin ortak alanda kaldığını, tüm kat maliklerinin davaya katılımının gerekli olduğunu, keşifte belirlenecek  değere göre görev hususunun değerlendirilmesi gerektiğini, kömürlüklerin projesine uygun yapılmadığını, yükleniciden mevcut haliyle alındığını, yaklaşık 6 yıldır bu haliyle kullandığını, aynı binada 5 bağımsız bölüm ve 4 dükkan maliki olduğunu, dükkanların depo bağlantılarının olduğunu, kendisinin de kömürlükleri kullanamadığını belirterek davanın reddini savunmuştur. 
Mahkemece; davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hâkimi ..... raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava; bağımsız bölüme ait eklenti niteliğindeki yere elatmanın önlenmesi isteğine ilişkindir.
Mahkemece; davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; kat irtifakı kurulu, 76/1004 arsa paylı, 2 nolu bağımsız bölümün davacıya ait olduğu ve sicil kaydında da E-12 nolu kömürlüğün, bağımsız bölüm eklentisi olarak gösterildiği anlaşılmaktadır.
Her ne kadar eklenti niteliğindeki “kömürlük ” olarak nitelenen yerleri ayıran duvar bulunmamakta ise de mimari projede hangi kısmın zeminde anılan yeri kapsayacağı yapılacak keşifle tespit edilebilir mahiyettedir.O halde mahkemece; mimari proje ve yönetim planı esas alınmak suretiyle anılan bu yerin zemindeki durumu tespit edilmeli ve buraya davalının bir elatma olgusunun varlığının belirlenmesi halinde de davanın kabulü cihetine gidilmelidir.
Öyle ise davacının bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerden ötürü (6100 sayılı HMK’nun geçici 3. maddesi yollamasıyla) 1086 sayılı HUMK’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, alınan peşin  harcın  temyiz  edene  geri  verilmesine, 17.10.2011  tarihinde  oybirliğiyle   karar  verildi.