Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/17944 Esas 2022/12542 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat


Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında katılan ...'e yönelik tehdit suçundan verilen beraat kararına ilişkin yapılan temyiz talebinin incelenmesinde;
Mahkemece kanıtlar değerlendirilip gerektirici nedenleri açıklanmak suretiyle verilen beraat kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan, katılan ... vekilinin, sanığın atılı suçu işlediği sabit olmasına rağmen hakkında beraat kararı verilmesinin hukuka aykırı olduğuna dair yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında katılan sanık ...'ya yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen mahkumiyet kararına ilişkin yapılan temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Oluşa ve doya içeriğine göre; Katılan ...'in telefondan diğer katılan sanık ...'ya şantaj içerikli mesajlar atması üzerine ...'nın polise giderek şikayetçi olduğu, akabinde ...'in yaptığı plan çerçevesinde olay tarihinde ...'nın evinin önüne gelen sanık ... ile temyiz dışı sanık ...'in, gezme bahanesi ile ...'nın araca binmesini sağladıkları, yolda ıssız orman tarafına gittiklerini anlayan ...'nın korkarak araçtan inmek istediği ancak sanıkların buna izin vermeyerek süratli bir şekilde yollarına devam ettikleri, daha sonra ormanlık alana gittikleri ve burada sanıkların acil bir yerleri aramaları gerektiğini söyleyerek ... telefonunu aldıkları, telefon ile araç içerisinde 5-10 dakika kadar uğraşan sanıkların, ...'den ...'ya gelen mesajları sildikleri gibi, ...'nın telefonundan, onun adına ...'e tehdit içerikli mesajlar gönderdikleri, akabinde ...'nın astım krizinin tutması üzerine sanıkların ... evinin önüne bıraktıkları, ...'nın telefonundan çekilen mesajları görmesi üzerine, kendisine tuzak kurulduğunu anlayarak şikayetçi olduğu olayda;
a) Sanıkların, ... gezelim şeklinde kandırmak suretiyle araca binmesini sağlamaları karşısında, eylemlerinin, TCK.nın 109/2, 109/3-b maddelerinde düzenlenen, birden fazla kişi ile birlikte, cebir, tehdit ve hile ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin, suç vasfında yanılgıya düşülerek, sanık ...'ın 109/1, 109/3-b maddeleri gereğince mahkumiyetine karar verilmesi,
b) Sanığın, katılan mağduru şahısına karşı herhangi bir zarar vermeksizin kendiliğinden serbest bıraktığının ve mağdurun serbest kaldıktan sonra polise giderek şikayetçi olduğunun anlaşılması karşısında, sanık hakkında TCK.nın 110. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmaması
c) Sanığın adli sicil kaydında bulunan ve tekerrüre esas alınan ilama konu TCK.nın 106/1. maddesinde düzenlenen tehdit suçu, hükümden sonra, 02.12.2016 tarih ve Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren, 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik, 5271 sayılı CMK.nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre, uzlaştırma kapsamına alınması üzerine, suça ilişkin mahkemesince uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığının araştırılarak sonucuna göre tekerrür hükümlerinin değerlendirilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nın 321. ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 21.09.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.