Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2014/8861 Esas 2014/25115 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/8861
Karar No: 2014/25115
Karar Tarihi: 24.06.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2014/8861 Esas 2014/25115 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, mükerrir suçlu hakkında denetimli serbestlik uygulanmasının belirtilmesi gerektiğini ancak denetim süresinin belirlenmesi hükmünü veren mahkemenin değil, koşullu salıvermeyi değerlendirecek olan mahkemenin görevi olduğunu belirtmiştir. Ayrıca, sanığın haklarından mahrum bırakılması kararının hangi durumlarda kullanılabileceği hakkında yeterli açıklama yapılmadığını belirtmiştir. Bu nedenle, hüküm BOZULARAK DÜZELTİLMEK SURETİYLE ONANMAMIŞTIR.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1. maddesi hükümleri gereğince, hapis cezasının sonunda sanığın haklarından mahrum bırakılması kararı verilebilmektedir. Ancak, 53/1-c maddesi ise bu hakların kendi altsoyu üzerinde kullanılabileceğini ancak koşullu salıverilme tarihine kadar diğer kişiler üzerinde kullanılamayacağını belirtmektedir.

3. Ceza Dairesi 2014/8861 E. , 2014/25115 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik ve Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108. maddesinin 4, 5 ve 6. fıkralarına göre, denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevinin, hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olduğu gözetilmeden, mahkûmiyet hükmünde, mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58/7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının belirtilmesi ile yetinilmesi gerekirken, denetimli serbestlik süresinin de belirlenmesi,
2) Sanığın, hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, TCK"nin 53/1-c maddesindeki hakları kendi altsoyu üzerinde kullanmaktan koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağının karar yerinde gösterilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince hüküm fıkrasınından infazdan sonra denetim süresini belirleyen kısmın çıkarılarak, hak yoksunlukları ile ilgili kısmının ise “Sanığın 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinin a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen hakları mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki TCK"nin 53/1-c maddesinde belirtilen velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri ise TCK"nin 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar kullanmaktan yoksun bırakılmasına" şeklinde değiştirilmesi suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.