Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/28217 Esas 2014/6180 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/28217
Karar No: 2014/6180
Karar Tarihi: 12.03.2014

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/28217 Esas 2014/6180 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nin vermiş olduğu kararda, davacının koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinin kısmen kabul edildiği ve davalı vekilinin temyiz itirazının reddedildiği belirtilmektedir. Ancak, tazminat davasının dayanağı olan Kars Ağır Ceza Mahkemesi'nin 2008/79 esas, 2010/45 karar sayılı dosyasının incelenmesi sonucu, davacının Fuhuş suçundan tutuklu kaldığı ancak beraat ettiği, hakkındaki beraat kararının temyiz edilmeden kesinleştiği ve davanın kesinleşme tarihinden itibaren 1 yıl içinde açılmadığı gerekçesiyle davanın kabul edilmesine karar verildiği belirtilmektedir. Bu gerekçe nedeniyle mahkeme kararı 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddesi 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesine atıf yaparak açıklanmıştır.

12. Ceza Dairesi 2013/28217 E. , 2014/6180 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname no : 12 - 2013/34786
Mahkemesi : Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 07/12/2012
Numarası : 2012/176 - 2012/549
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tazminat davasının dayanağını oluşturan Kars Ağır Ceza Mahkemesinin 09.03.2010 tarih, 2008/79 esas, 2010/45 karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinden; sanığın (davacının) Fuhuş suçundan 27.12.2007-25.04.2008 tarihleri arasında tutuklu kaldığı, beraatine hükmedildiği, Uyap ortamında yapılan incelemede, sanık (davacı) hakkındaki hükmün temyiz edilmeyip, temyizin mahkumiyet alan sanıklara ilişkin olduğu, sanık (davacı) hakkındaki beraat kararının sanık müdafine son celse tefhim edilmek suretiyle temyiz edilmeksizin 17.03.2010 tarihinde kesinleştiği, davanın ise 02.01.2012 tarihinde açılmış olması karşısında, CMK"nın 142/1. maddesi hükmüne göre beraat kararının kesinleşme tarihinden itibaren 1 yıllık süre içinde açılmamış olması nedeniyle davanın reddi yerine Kars Ağır Ceza Mahkemesinin 24.10.2011 tarihli kesinleşme şerhi hükme esas alınmak suretiyle davanın kabulüne karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 12.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.