Esas No: 2022/983
Karar No: 2022/12514
Karar Tarihi: 21.09.2022
Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2022/983 Esas 2022/12514 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve Ceza Dairesi tarafından incelenen kararda, sanığın aynı zamanda MERNİS adresi olan en son bilinen adresine doğrudan yapılan tebligatın usulüne uygun olmadığı anlaşılmıştır. Bu nedenle eski hale getirme talebi ile yapılan temyiz incelemesinde, sanığın kasten yaralamaya teşebbüs suçundan tayin edilen adli para cezasının hükmünün temyizi olanaklı olmadığı, 6136 sayılı Kanun'a muhalefet suçundan kurulan hükümlerin ise Anayasa Mahkemesi kararı ile iptal edilmiş olan geçici 5. maddenin (d) bendi kapsamında seri muhakeme usulüne tabi olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle yerel mahkemece dosyanın Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Bu kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir:
- 6217 Sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 Sayılı Kanuna eklenen geçici ve 2. maddesi: Hükümlerin adli para cezası miktarına göre kesin nitelikte olması ve temyiz edilememesi
- 5320 Sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: Temyiz olanaklı olmadığı hallerde temyiz isteminin reddedilmesinin gerektiğini düzenler.
- CMUK'nın 317. maddesi: Temyiz isteminin reddedilmesi durumunda kararın kesinleşeceğini belirtir.
- 6136 Sayılı Kanun'un
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen 03.11.2015 tarihli kararın sanığın aynı zamanda MERNİS adresi de olan, bilinen en son adresine, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine uygun tebliğe çıkartılmadan, doğrudan 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre yapılan tebliğ işleminin usulüne uygun olmadığı anlaşılmakla, eski hale getirme talebi ile öğrenme üzerine sanık tarafından yapılan temyizin yasal süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
1)Sanık hakkında kasten yaralamaya teşebbüs suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan tayin edilen adli para cezasının miktarına göre hükmün, 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici ve 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2)Sanık hakkında 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesi'nin, 02.08.2022 gün ve 31911 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 21.04.2022 gün ve 2020/87 Esas, 2022/44 sayılı kararı ile; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'na 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanun'un 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddenin (d) bendinde yer alan ''...kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış...'' ibaresinin ''...seri muhakeme usulü...'' yönünden Anayasa'ya aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmiş olması ve yargılama konusu suçun seri muhakeme usulüne tabi olması karşısında sanık hakkında 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 250. maddesinde düzenlenen seri muhakeme usulünün uygulanabilmesi için yerel mahkemece dosyanın Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 21.09.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
