Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/33626 Esas 2013/9047 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/33626
Karar No: 2013/9047
Karar Tarihi: 01.04.2013

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/33626 Esas 2013/9047 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında açılan hırsızlık davasında mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak TCK'nın 151/1 maddesi uyarınca mala zarar verme suçundan daha önce zamanaşımı olduğu tespit edilmiştir. Temyiz aşamasında Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararı doğrultusunda, sanık hakkında hükmolunan cezanın TCK'nın 58/6-7 maddesi gereğince mükerrirler için öngörülen infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir. Ancak tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınacak cezanın en ağırından fazla olamayacağı için tekerrüre esas alınacak ilamın gösterilmemesi ceza değişikliği nedeni yapılamamıştır. Ayrıca sanık hakkında ceza uygulaması sırasında TCK'nın 35. maddesinin aynı Yasanın 143. maddesinden önce uygulanması gerekirken bu maddeye aykırı davranılması sonucu TCK'nın 61. maddesine aykırı karar verilmiştir. Karar, usul ve yasaya uygun olduğu için onanmıştır. Kanun maddeleri ise TCK'nın 151/1, 58/6-7, 35 ve 61 maddeleridir.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/33626 E. , 2013/9047 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
07.11.2005 tarihli olay yeri görgü ve tespit tutanağı içeriği ile müştekinin hazırlık beyanına göre, müştekiye ait evin giriş kapısının zorlanarak açılıdığının anlaşılması karşısında, TCK"nın 151/1 maddesi uyarınca mala zarar verme suçundan sanık hakkında zamanaşımı içerisinde işlem yapılması olanaklı görülmüştür.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.01.2013 tarih ve 2012/1431 esas 2013/ 18 karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere, “Sanık hakkında hükmolunan cezanın TCK"nın 58/6-7 maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine” denilmiş olması ve 5275 sayılı Kanunun 108/2 maddesinde, “Tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınacak cezanın en ağırından fazla olamaz” hükmü uyarınca sanık hakkında hükümde tekerrüre esas alınacak ilamın gösterilmemesi, tekerrüre esas alınacak ilamın infaz aşamasında belirlenebilecek olması karşısında, yine sanık hakkında ceza uygulaması sırasında, TCK"nın 35. maddesinin, aynı Yasanın 143. maddesinden önce uygulanması suretiyle, TCK"nın 61. maddesine aykırı davranılması ise sonuç ceza değişmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ..."ın temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 01.04.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.