Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/4724 Esas 2019/660 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4724
Karar No: 2019/660
Karar Tarihi: 11.02.2019

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/4724 Esas 2019/660 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 1 yıl 15 ay 33 gün hapis cezasına çarptırılmıştır. Deliller incelenerek suçun sübutu kabul edilmiştir. Sanığın savunmaları reddedilmiştir. Kararda, Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli kararı ile TCK'nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edildiği ve 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunmayan CMK'nin 307/4. maddesinin uygulamasının yasaya aykırı olduğu belirtilmiştir. Ancak bu hususların yeniden yargılamayı gerektirmediği vurgulanarak hüküm fıkrasında 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün değiştirilmesine ve CMUK'un 326/son maddesi uyarınca düzeltme yapılmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak, TCK'nin 81/1, 35/2, 62/1, 53 ve CMUK'un 226, CMK'nin 307/4 ve 326/son maddesi gösterilmiştir.

1. Ceza Dairesi 2018/4724 E. , 2019/660 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK"nin 81/1, 35/2, 62/1, 53 ve CMUK.un 226 ve CMK"nin 307/4. maddeleri uyarınca 1 yıl 15 ay 33 gün hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’ün mağdur ...’i kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı takdiri indirim sebebinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, sanığın savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin; bir nedene dayanmayan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle; 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri dikkate alındığında, mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama ve 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesine göre yürürlükte bulunmayan CMK"nin 307/4. maddesini uygulaması yasaya aykırı ise de, CMUK"un 322. maddesi gereğince bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nin 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine” şeklinde değiştirilmesine ve hüküm fıkrasındaki "CMUK"un 226 maddesi ve CMK"nin 307/4 maddesi ve fıkrası gereğince" ibaresinin "CMUK"un 326/son maddesi uyarınca" olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 11/02/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.