Hakaret - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/8549 Esas 2015/6030 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8549
Karar No: 2015/6030
Karar Tarihi: 29.09.2015

Hakaret - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/8549 Esas 2015/6030 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hakaret ve yaralama suçlarından mahkum edilmiştir. Mağdurun usulüne uygun şekilde davaya katılmadığı için temyize yetkisi bulunmamaktadır. Sanıkın temyiz isteği kabul edilmiştir. Mahkeme tutanakları, belgeler ve gerekçe içeriği incelenerek, suçların sanık tarafından işlendiği kabul edilmiştir. Ancak, sanık hakkında verilen adli para cezasının tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmemiştir. Bu nedenle, kararın açıklanan noktası düzeltilebilir nitelikte bir hata içermektedir. TCK'nın 58. maddesi uyarınca hüküm fıkrasından bu kısım çıkartılmalıdır. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmaktadır: 5320 sayılı Yasa'nın 8/1 ve 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi uyarınca mağdurun temyiz isteği reddedilirken, sanıkın temyiz isteği kabul edilmiştir. Ayrıca, sanık hakkındaki adli para cezasının tekerrüre esas alınamayacağı, 1412 sayılı CMUK'nın 305. maddesi uyarınca gözetilmelidir.

18. Ceza Dairesi 2015/8549 E. , 2015/6030 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Kamu davalarına usulüne uygun şekilde katılmayan mağdurun hükümleri temyize yetkisi bulunmadığı,
Anlaşıldığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1 ve 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca mağdur ..."nun tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2- Sanık ..."nun temyiz isteğine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede ;
Sanığa yükletilen hakaret ve yaralama eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanığın 12.04.2013 tarihinde gerçekleştirdiği yaralama eyleminin eşe karşı ve silahla işlendiğinin anlaşılması karşısında, TCK’nın 61. maddesi gereğince temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiği gözetilmemiş ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan kesin nitelikteki 3000 TL adli para cezasına ilişkin hükümlülüğün, 1412 sayılı CMUK"nın 305/son maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık ..."nun temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye aykırı olarak, "TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın hüküm fıkrasından çıkartılması" biçiminde, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.09.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.