Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulu 2019/963 Esas 2021/200 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
VERGİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No : 2019/963
Karar No : 2021/200

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı - …
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU :… Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı ısrar kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, 2012 yılına ilişkin bir kısım emtia ve hizmet alımlarını gerçeği yansıtmayan faturalarla belgelendirdiği yolundaki tespitleri içeren vergi inceleme raporu uyarınca 2012 yılı için 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353. maddesinin (1) numaralı fıkrası uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezası, 2012 yılının Haziran dönemine ilişkin katma değer vergisi beyannamesinin elektronik ortamda verilmemesi nedeniyle 213 sayılı Kanun'un mükerrer 355. maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezası ile ...'tan temin edilen faturalara ilişkin ödemelerin banka, benzeri finans kurumları veya posta idarelerince düzenlenen belgelerle tevsik etme zorunluluğuna uyulmadığından bahisle aynı Kanun'un mükerrer 355. maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca 2012 yılı için kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istemiyle dava açılmıştır.
… Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararı:
Harcamaların sahte veya muhteviyatı itibariyle yanıltıcı faturalarla belgelendirilmesi, 213 sayılı Kanun'un 353. maddesinde özel usulsüzlük cezası kesilmesini gerektiren eylemler arasında gösterilmediği gibi belgelerin verilmediği ve alınmadığı yolunda Kanun'da öngörülen koşullara uygun ve hukuken geçerli, somut bir tespit yapılmadığından 213 sayılı Kanun'un 353. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uygunluk bulunmamaktadır.
Davacı adına 213 sayılı Kanun'un mükerrer 355. maddesinin birinci fıkrası uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasında ise, davacının anılan madde hükmüne göre vermesi gereken elektronik beyannameyi söz konusu vergilendirme döneminde vermediği anlaşıldığından, hukuka aykırılık bulunmamaktadır.
...'ın davacı adına düzenlediği faturalar içeriği mal tesliminin gerçekleşmediğinin vergi inceleme raporu ile kabul edilmesine rağmen aynı zamanda bu fatura bedellerinin faturayı düzenleyen mükellefe banka ve finans kurumları aracılığıyla ödenmediğinden bahisle özel usulsüzlük cezası kesilmesi, 213 sayılı Kanun'un mükerrer 355. maddesinin dördüncü fıkrasının getiriliş amacına aykırı bir durumdur. Bu açıklamalar çerçevesinde, davacı adına bir kısım ödemelerini banka ve finans kurumları aracılığıyla yapmadığından bahisle kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uyarlık bulunmamaktadır.
Vergi Mahkemesi bu gerekçeyle, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353. maddesinin (1) numaralı fıkrası uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezası ile aynı Kanun'un mükerrer 355. maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasını kaldırmış, 213 sayılı Kanun'un mükerrer 355. maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezası yönünden davayı reddetmiştir.
Tarafların temyiz istemini inceleyen Danıştay Dokuzuncu Dairesinin 27/04/2018 tarih ve E:2015/2450, K:2018/2590 sayılı kararı:
Tarafların temyiz dilekçelerinde ileri sürülen iddialar, kararın, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353. maddesinin (1) numaralı fıkrası uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrası ile 213 sayılı Kanun'un mükerrer 355. maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezası yönünden davanın reddi yolundaki hüküm fıkrasının bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Davacı adına, ... Gıda Pazarlama Otomotiv Petrol Ürünleri Madeni Yağ Nakliye Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi ve ...'tan temin edilen faturaların sahte olduğu yolunda düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak, 2012 yılının Ocak ve Mart dönemlerine ilişkin re'sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergisine karşı açılan davayı reddeden ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararı, Danıştay Dokuzuncu Dairesinin 27/04/2018 tarih ve E:2015/2373, K:2018/2589 sayılı kararı ile bozulmuştur.
Bu durumda, davacının emtia alımında bulunduğunu beyan ettiği ... ile davacı arasındaki ilişkinin gerçek bir mal alım-satımına dayandığı anlaşıldığından, Vergi Mahkemesince söz konusu ödemelerin, 213 sayılı Kanun'un mükerrer 355. maddesinde değinilen belgelerle tevsik edilip edilmediği hususlarının araştırılması sonucu yeniden bir karar verilmesi gerekmektedir.
Daire bu gerekçeyle, kararın, 213 sayılı Kanun'un mükerrer 355. maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrasını bozmuş, diğer hüküm fıkraları yönünden tarafların temyiz istemlerini reddetmiştir. Daire, davalı idarenin karar düzeltme istemini ise reddetmiştir.
… Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı ısrar kararı:
… Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, Danıştay Dokuzuncu Dairesince bozulması üzerine, … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla davanın reddi yolunda ısrar kararı verilmiştir. Dolayısıyla 213 sayılı Kanun'un mükerrer 355. maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezası yönünden davanın sonucuna etki edecek bir durum ortaya çıkmamıştır.
Vergi mahkemesi bozulan hüküm fıkrası yönünden ilk kararında yer alan hukuksal nedenler ve gerekçeye ek olarak bu gerekçeyle ısrar etmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı adına 213 sayılı Kanun'un mükerrer 355. maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı belirtilerek aksi yöndeki ısrar kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Cevap verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ …'İN DÜŞÜNCESİ: 213 sayılı Kanun'un mükerrer 355. maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması yolundaki ısrar kararına yöneltilen temyiz isteminin reddi ile kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçesi yukarıda açıklanan ısrar kararı, aynı hukuksal nedenler ve gerekçe ile Kurulumuzca da uygun bulunmuş olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, kararın bozulmasını gerektirecek durumda görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1- Davalının temyiz isteminin REDDİNE,
2- … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı ısrar kararının ONANMASINA,
2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 24/02/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

X - KARŞI OY:
Temyiz isteminin kabulü ile ısrar kararının Danıştay Dokuzuncu Dairesinin kararında yer alan hukuksal nedenler ve gerekçe uyarınca bozulması gerektiği oyu ile karara katılmıyoruz.