Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/18005 Esas 2016/10322 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/18005
Karar No: 2016/10322
Karar Tarihi: 15.06.2016

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/18005 Esas 2016/10322 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, hırsızlık suçuyla ilgili olarak bir çocuğun mahkum edildiği ve TCK'nın 50/1-d maddesi uyarınca belirli yerlere gitmekten ve belirli etkinlikleri yapmaktan yasaklanarak hapis cezasına seçenek yaptırım uygulandığı belirtilmektedir. Ancak temyiz sebepleri arasında, çocuk hakkında belirlenen tedbir süresinde hata yapıldığı ve cezanın bir katını aşacak şekilde 7 ay tedbir süresi uygulandığı ve böylece suça sürüklenen çocuğun haklarının ihlal edildiği ifade edilmektedir. Bunun yanı sıra, çocuk hakkında belirli bir süre internet kafelere gitmekten yasaklanma kararı verildiği ancak hangi il merkezi ile sınırlandırıldığı belirtilmemiştir. Kararda belirtilen kanun maddesi ise TCK'nın 50/1-d maddesidir.

22. Ceza Dairesi 2015/18005 E. , 2016/10322 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, cezanın türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Suça sürüklenen çocuk hakkında TCK"nın 50/1-d maddesi uygulanarak belirli yerlere gitmekten veya belirli etkinlikleri yapmaktan yasaklanmaya karar verilirken, tedbir süresinin söz konusu maddede belirtildiği şekilde cezanın yarısı ile bir katı arası arasında belirlenmesi gerektiği, cezanın bir katından anlaşılması gerekenin ceza süresinin kendisi olduğu, bu bakımdan hapis cezasının 6 ay 20 gün olduğu nazara alındığında, en az 3 ay 10 gün, en fazla 6 ay 20 gün olmak üzere bu iki süre arasında bir tedbir süresi belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, cezanın bir katını aşacak şekilde 7 ay tedbir süresi belirlenmesi,
2- Suça sürüklenen çocuk hakkında kısa süreli hapis cezasına seçenek yaptırım olarak 5237 sayılı TCK 50/1-(d) maddesi uygulanması sırasında “Van il merkezinde bulunan internet kafelere gitmekten yasaklanma” şeklinde karar verilmek suretiyle infazda sınırlamaya gidilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, TCK"nın 50/1-d. maddesi uyarınca sonuç olarak belirlenen ""7 ay süre ile internet kafelere gitmekten yasaklanması"" ilişkin ibarenin çıkarılarak yerine “6 ay 20 gün süreyle internet kafelere gitmekten yasaklanması” cümlesinin eklenmesi ve hüküm fıkrasından “Van il merkezinde bulunan” ibaresinin çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.