Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/7272 Esas 2019/2925 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7272
Karar No: 2019/2925
Karar Tarihi: 14.02.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/7272 Esas 2019/2925 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz işlemi incelenmiştir. Sanıkların açıklanması geri bırakılan hükmüne yönelik itiraz, yasal bir dayanağı olmadığından kabul edilmedi. Diğer sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen hapis cezası, adli para cezasına çevrilmişti ve bu durum tekerrür hükümlerinin uygulanma imkanını ortadan kaldırdığı için bozma nedeni yapılmamıştır. Karar, yapılan yargılamaya, delillere, mahkemenin inancına ve uygulamaya göre hükümlerin istem gibi onanmasına karar verildi. Kanun maddeleri ise 5271 sayılı CMK'nin 231. ve 231/12. maddeleri ile TCK'nin 50/2. ve 58/3. maddeleridir.

3. Ceza Dairesi 2018/7272 E. , 2019/2925 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanıklar ... ve ...hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararlara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün 2009/13-12 sayılı kararı uyarınca, sanıklar hakkında 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının, aynı Kanun"un 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olup temyizi mümkün bulunmadığından, itiraz mercii tarafından tetkik edilmek üzere, temyizen incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Adli sicil kaydında tekerrüre esas ilamı bulunan sanık hakkında TCK"nin 58/3. maddesi gereğince aynı yasanın 86/2. maddesinde belirtilen seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edilip sonuçta mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulaması gerekirken, hapis cezasının TCK"nin 50/2. maddesine aykırı olarak adli para cezasına çevrilmesi sonuç ceza adli para cezası olduğundan, tekerrür hükümlerinin uygulanma imkanının ortadan kaldırılması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 14.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.