Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/9601 Esas 2015/5981 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9601
Karar No: 2015/5981
Karar Tarihi: 29.09.2015

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/9601 Esas 2015/5981 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hakaret suçundan sanığın mahkum edilmesine karar vermiştir. Mağdurun şikayetçi olmaması sebebiyle katılan sıfatını alamadığı için, mağdurun temyiz isteğinin reddine karar verilmiştir. Kararın temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede, sanığın hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılan zorunlu öğelerin ve suçun Kanuna uygun olarak işlendiğinin saptandığı belirtilmiştir. Ancak kararda suç tarihine yanlış bir tarih yazıldığı, adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin hüküm fıkrasında kanuna aykırılık bulunduğu ve sanığın adli sicil kaydında görülen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararda da yine kanuna aykırı davranıldığı belirtilmiştir. Bu sebeplerden dolayı kararın açıklanan noktaları düzeltildikten sonra onanmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5320 Sayılı Yasa, Madde 8/1
- 1412 Sayılı CMUK, Madde 317
- TCK Madde 125/3-a
- TCK Madde 52/4
- CMK Madde 231/11

18. Ceza Dairesi 2015/9601 E. , 2015/5981 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A- Mağdur ..."in, kovuşturma aşamasında sanıktan şikayetçi olmaması karşısında katılan sıfatını almaması nedeniyle, temyize hak ve yetkisi bulunmadığı,
Anlaşıldığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca mağdur ..."in tebliğnamedeki isteme uygun olarak, TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
B- Diğer temyiz istemlerine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Temel cezanın doğrudan TCK"nın 125/3-a maddesi uyarınca belirlenmesi gerektiği gözetilmemiş ise de, bu hususun sonuca etkili görülmediği,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
1- Karar başlığında suç tarihinin, 10.11.2010 yerine 01.04.2011 olarak yazılması,
2- Adli para cezasının TCK"nın 52/4. maddesine aykırı olarak, 40 eşit taksitle tahsiline karar verilmesi,
3- Sanığın adli sicil kaydında görülen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın, dosyaya konu suçtan sonra 27.04.2011 tarihinde kesinleşmiş olması nedeniyle CMK"nın 231/11. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı ve Üst Cumhuriyet Savcısı, O Yer Cumhuriyet Savcısı ile sanık ..."ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılıklar yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktaları tebliğnameye aykırı olarak, suç tarihinin “10.11.2010”, adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin hüküm fıkrasının, “adli para cezasının birer ay ara ile 24 eşit taksitle tahsiline” şeklinde değiştirilerek, “10 no"lu hüküm fıkrasının ise” hükümden çıkarılmak suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29/09/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.