Çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/9663 Esas 2020/5552 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9663
Karar No: 2020/5552
Karar Tarihi: 02.12.2020

Çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/9663 Esas 2020/5552 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir sanığın 14 yaşındaki bir çocuğa cinsel istismar suçu işlediği gerekçesiyle mahkumiyet kararı verdi. Ancak, bu suçun üst sınırıyla bağlantılı diğer suçlarla ilgili davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini görevinin Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğunu belirtti. Bu nedenle, görevsizlik kararı verildi ve mahkeme kararı bozuldu. Kanun maddeleri olarak, suçun çocuğun cinsel istismarı suçu kapsamına girdiği, 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesi ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile kabul edilen yeni cezanın üst sınırı itibarıyla diğer suçlarla bağlantılı davaların Ağır Ceza Mahkemesinde görüleceği belirtildi.

14. Ceza Dairesi 2016/9663 E. , 2020/5552 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın olay günü on dört yaşındaki mağdura yönelik eyleminin TCK"nın 103/1-c.1. maddesinde düzenlenen çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturup, anılan suçu düzenleyen 5237 sayılı TCK"nın 103/1. maddesinde hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklikle kabul edilen yeni cezanın üst sınırı itibarıyla bu suç ile bağlantılı işlenen diğer suçla ilgili davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK"nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, ceza miktarları itibarıyla kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla esası incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321 ve 326. maddeleri gereğince BOZULMASINA, 02.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.