Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : 1.494,45 TL maddi, 1.250 TL manevi tazminatın
davalıdan alınarak davacıya verilmesine.

Davacı vekilinin 23.03.2012 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraetine hükmedildiğini belirterek 466 sayılı Kanun gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağını oluşturan Diyarbakır 3. Devlet Güvenlik Mahkemesinin 2003/112 Esas - 2004/68 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinden; sanığın (davacının) Terör örgütüne yardım ve yataklık yapmak suçundan 19.04.2003 – 23.07.2003 tarihleri arasında tutuklu kaldığı ve yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz edilmeksizin 15.06.2004 tarihinde kesinleştiği, iş bu davanın haksız işlem tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 466 sayılı Kanun’un 2. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, dava için kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla,
Yapılan incelemeye, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre; davalı vekilinin, hükmedilen tazminat miktarına, kendileri lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine, davacının kendi kusuru ile tutuklanmasına neden olduğuna, eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna ve davanın süresinde açılmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacı ...’ın, beraatine hükmedildiği ceza davasında kendisini vekille temsil ettirdiğinin anlaşılması karşısında, beraat hükmünün verildiği tarihte geçerli olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre 700 TL vekalet ücreti, yerine 800 TL’nin maddi zarara ilave edilmesi suretiyle maddi tazminatın fazla tayini,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca, isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasında maddi tazminata ilişkin 1. bentte yer alan “800 TL” ibaresinin hükümden çıkartılıp yerine “700 TL” ibaresi, “1.494,45 TL” ibaresi hükümden çıkartılarak yerine “1.394,45 TL” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.