Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/21397 Esas 2014/6070 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname no : 12 - 2013/258253
Mahkemesi : İstanbul 21. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 19/01/2010
Numarası : 2007/76 - 2010/46
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan, sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının 10 yıldan az olması nedeniyle müdafinin duruşmalı inceleme isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 318. maddesi gereğince reddine;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin eksik incelemeye, kusur durumuna, ceza miktarına, TCK"nın 50, 51 ve 62. maddelerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- 5237 sayılı TCK"nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılması gerektiği, dosya içeriğine göre; toplu ulaşım aracı şöförü olan sanığın olay tarihinde yolcusu olan öleni arka kapıdan indirdikten sonra önlemsizce hareket ettiğinde ölenin tekerin altında kalması sonucu vefatı şeklinde sonuçlanan olayda sanığın hemen akabinde öleni hastaneye gönderdiği, ölenin yakınları ile 3-4 kez görüşmeye gittiği, dernek olarak da görüşme talebinde bulunmasına karşın ölenin yakınlarınca kabul edilmediğini beyan etmesi ve sanık müdafince aşamalarda lehe olan hükümlerin uygulanmasını talep etmesi karşısında meydana gelen olay nedeniyle pişmanlığını ortaya koymuş olmasına rağmen, sanık hakkında dosya kapsamı ile bağdaşmayan gerekçeler ile "suçun işleniş şekli ve sanığın suçtan sonraki davranışı dikkate alınarak" şeklindeki isabetsiz gerekçeyle TCK"nın 50/1. maddesinin de uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2- Taksirle işlenen suçlarda 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarına hükmedilmeyeceğinin gözetilmemesi,
3- Gerekçeli karar başlığında CMK’nın 232/2-c maddesi uyarınca suçun işlendiği zaman diliminin gösterilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 11.03.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.