Rüşvet alma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2017/3782 Esas 2019/8119 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3782
Karar No: 2019/8119
Karar Tarihi: 12.09.2019

Rüşvet alma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2017/3782 Esas 2019/8119 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, rüşvet almaktan mahkum edilmiştir. Ancak, temyiz itirazları değerlendirilirken olayın rüşvet almaya teşebbüs suçunu oluşturduğu ve hükümden önce yürürlüğe giren kanunlar da göz önünde bulundurulmalıdır denilmiştir. Ayrıca, trafik polisleri için hüküm verirken trafik ceza tutanakları tutma yetkisine sahip olan sanığın cezası yarı oranında artırılmalıdır. Sanığın hak ve yetkilerinin kötüye kullanılması sonucu suç işlediği kabul edilmiştir, ancak infazda diğer hak ve yetkilerden de yoksun bırakılmaması gerektiği belirtilmiştir. Karar, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve CMUK'ın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- CMUK'ın 318. maddesi
- 6352 sayılı Kanunun 87. maddesi
- TCK'nın 252. maddesi ve 252/4. maddesi
- 2918 sayılı Kanuna eklenen Ek 11. madde
- TCK'nın 53/1-a maddesi ve 53/5. maddesi

5. Ceza Dairesi 2017/3782 E. , 2019/8119 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Rüşvet alma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanık hakkında tayin olunan cezanın miktarına göre müdafin duruşmalı inceleme isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 318. maddesi uyarınca reddiyle, İNCELEMENİN DURUŞMASIZ YAPILMASINA karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Olay tarihinde görevli polis memuru olan sanığın, tanık ... hakkında trafik ceza tutanağı düzenlemesi gerekirken söz konusu işlemi yapmamak için adı geçen tanıktan para talep ettiği, tanığın da seri numarasını aldığı 50 TL"yi sanığa verip, yanından uzaklaştıktan hemen sonra ihbarda bulunduğu, olayın başından itibaren tanığın amacının rüşvet vermek olmayıp olayın ortaya çıkmasını sağlamak ve sanığı yakalatmak olduğu, bu itibarla sanığın eyleminin rüşvet almaya teşebbüs suçunu oluşturduğu ve hükümden önce 05/07/2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanunun 87. maddesi ile TCK"nın 252. maddesinde yapılan değişiklik nedeniyle aynı Yasanın 35/2 ve 252/4. maddeleri de değerlendirilerek hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, tamamlanmış suçtan hüküm kurularak fazla ceza tayin edilmesi,
17/10/1996 tarihinde yürürlüğe giren 4199 sayılı Kanunla değişik 2918 sayılı Kanuna eklenen Ek 11. madde gereğince, trafik polisi olup suç tutanağı düzenleme yetkisi bulunan sanık hakkında hükmolunan cezanın yarı oranında artırılması gerektiğinin düşünülmemesi,
Yüklenen suçu TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesinin uygulanması sırasında sadece bu bentteki hak ve yetkilerin tamamını kullanmaktan yasaklanmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, infazda tereddüde yol açacak şekilde diğer bentlerdeki hak ve yetkilerden de yoksunluğa hükmolunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 12/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.