Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/2834 Esas 2015/5940 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2834
Karar No: 2015/5940
Karar Tarihi: 29.09.2015

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/2834 Esas 2015/5940 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın hakaret suçundan dolayı ceza verilmesine yer olmadığına hükmedildiği belirtiliyor. Ancak, sanığın soruşturma ve kovuşturma aşamalarında farklı beyanlarda bulunması nedeniyle eksik inceleme ve yetersiz gerekçe ile hüküm kurulduğu ve dosyanın hüküm mahkemesine gönderilerek yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülmesi gerektiği ifade ediliyor.
Kararda geçen kanun maddeleri: Hakaret suçu için Türk Ceza Kanunu'nun 125. maddesi.

18. Ceza Dairesi 2015/2834 E. , 2015/5940 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığına

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın soruşturma aşamasında verdiği beyanında katılan ile karşılıklı hakaret ettiklerini belirtirken, kovuşturma aşamasında ise atılı suçu inkar etmesi, katılanın da soruşturma aşamasında verdiği beyanında sanığın hakaret ettiğini belirtmesi karşısında, sanığın soruşturma ve kovuşturma aşamasındaki beyanları arasındaki çelişkinin giderilmesi, çelişki giderilemediği takdirde yöntemince irdelenip beyanlardan hangisinin üstün tutulduğu gösterilmeden eksik inceleme ve yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı ve katılan ... vekilinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 29/09/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.