13. Ceza Dairesi Esas No: 2018/10819 Karar No: 2019/3717 Karar Tarihi: 12.03.2019
Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/10819 Esas 2019/3717 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından sanığı mahkûm etmiştir. Ancak, tekerrüre esas alınacak ilamların en ağırının seçilmemesi ve hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmemesi nedeniyle bir bozma kararı verilmiştir. İşyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan verilen hükümde ise, sanığın olay anında yanında bulunan başka bir sanığın beraat kararı alması nedeniyle yanlış bir kanun maddesi uygulanmıştır ve bu nedenle de hüküm bozulmuştur. Kararda bahsedilen kanun maddeleri: Türk Ceza Kanunu'nun 58. ve 53. maddeleri.
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Olay yeri inceleme raporuna göre kepenkte kanırtma izini mevcut olduğunun bildirildiği anlaşılmakla sanık hakkında mala zarar vere suçundan zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılması olanaklı görülmüştür. I-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde; 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi gereğince tekerrüre esas birden çok ilamın bulunması durumunda en ağırının seçilerek tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi infazda gözetilmesi mümkün görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır. 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanığın temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, II-Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde; 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi gereğince tekerrüre esas birden çok ilamın bulunması durumunda en ağırının seçilerek tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi infazda gözetilmesi mümkün görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır. 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; Sanığın olay anında yanında hakkında beraat kararı verilen sanık ..."nin de olduğunu belirtmesi karşısında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükümde TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, Kabule göre de; Hüküm fıkrasında, TCK"nun 119/1-c maddesi yerine 143. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi suretiyle madde numarasının yanlış yazılması; Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca ceza süresi yönünden kazanılmış hakkın korunmasına, 12.03.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.