MAHKEMESİ : İSTANBUL 11. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 08/07/2015
NUMARASI : 2013/606-2015/875

Taraflar arasındaki, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, iş güçlüğü tazminatı, vardiya tazminatı ile ücret alacağı farkı, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti, sosyal yardım alacağı, ikramiye alacağı ve ilave tediye alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin, hüküm süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar avukatlarınca istenilmiş olup, davacı avukatı tarafından duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 15/12/2015 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davacı adına Avukat İ. T. ile karşı taraf adına Avukat Ç. Y. geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait İşletme Müdürlüğü işyerinde muvazaalı Hizmet Alımı İhale Sözleşmeleri ile alt işveren firmalarında işçi gösterilmek suretiyle aralıksız olarak çalıştığını, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Teftiş Kurulu Başkanlığının 06.09–10.05.2011 tarih ve MA–44TŞ42 sayılı inceleme raporu ve bu raporun iptali istemiyle açılan davanın reddine ilişkin İstanbul 1.İş Mahkemesinin 07.02.2013 tarih ve... E–... K sayılı kesin kararı ile kendisi gibi çalışanların başlangıçtan itibaren davalı işverenin işçileri sayılmasının kesin hüküm haline geldiğini, işyerinde uygulanan TİS"in tarafı olan Tes-İş Sendikasına işçilerin üye olduğunun adı geçen sendika tarafından davalı işverene bildirildiğini, ancak işçilerin TİS"ten yararlandırılmadığı, iş akdine haksız ve sebepsiz son verilmesine karşın ihbar ve kıdem tazminatlarının ve diğer alacaklarının ödenmediğini, ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı, ücret farkı, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti, sosyal yardım, ikramiye, ilave tediye ücreti, iş güçlüğü tazminatı ve vardiya tazminatı alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının işçilik alacaklarının zamanaşımına uğradığını, belirsiz alacak davası açılamayacağını, davacının yüklenici firma çalışanı olduğunu, müvekkili şirket arasında her hangi bir hizmet akdi bulunmadığını, yüklenici firma ile müvekkili firma arasında asıl işveren alt işveren ilişkisi bulunmadığını, davacının tüm haklarının yüklenici firma tarafından ödendiğini, yüklenici firmalara verilen işin anahtar teslimi durumunda işverenlik sıfatı kalmadığını, husumet yokluğu nedeni ile de davanın reddi gerektiğini, savunarak, yüklenici firmalarla yapılan hizmet alım sözleşmeleri gereği tüm yükümlülüklerin yüklenici firmalara ait olduğunu, davanın esastan da reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin, davalı şirketin yüklenici firmalara hizmet alımı yolu ile vermiş olduğu, sayaç okuma işine başladığı tarihten itibaren davalı B."ın işçisi olduğunun kabulü ile davanın kısmen kabulüne ve davacının fark işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı, ücretin hatalı esas alındığı ve faizin hatalı uygulandığı gerekçesi ile davalı ise muvazaa ilişkisinin olmadığı, davacının ilave tediye ve diğer alacaklarının buulnmadığı gerekçesi ile temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine,
2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının başlangıçtan beri davalı işçisi sayılmaıs nedeni ile fark alacaklara esas ücretin miktarı noktasında toplanmaktadır.
Dosya içeriğine göre, mahkemece davacının davalı B. bünyesinde işe başladığı tarihten itibaren, B. işçisi kabul edilmesi, asıl-alt işveren ilişkisinin işçilik teminine yönelik olması ve muvazaa tespiti nedeni ile isabetli olup, davacının sendika üyeliğinin işverene bildirilmesinden sonra Toplu İş sözleşmesi hükümlerine göre fark işçilik alacaklarının hesaplanıp hüküm altına alınması yerindedir. Keza davacı açısından ilave tediye alacağının işverenin özelleştirilmesinden sonrada, dönem Toplu İş Sözleşmelerindeki(Mad. 187- 188) düzenleme nedeni ile maddeleri gereğince hesaplanıp hüküm altına alınması da doğrudur.
Mahkemece davacının sendika üyesi olmadığı dönem için fark alacaklar hüküm altına alınmamıştır. Ancak davacının sendika üyesi olmadığı dönemde işverene yazılan yazıda, emsal olarak çalışan işçiye ödenen ücret esas alınarak davacının alabileceği ücret sorulmuş, davalı işverenin bildirimi üzerine de bilirkişi bu dönem içinde fark ücret alacaklarını ve fark işçilik alacaklarını ek rapora göre hesaplamıştır. Mahkemece ek rapora göre alacakların hüküm altına alınması gerekirken, sadece sendika üyesi olduğu dönem için fark işçilik alacaklarının hüküm altına alınması hatalıdır.
3-Davacının, sendika üyesi dönem için Toğlu İş Sözleşmesinden doğan alacaklarına talebe uygun  olarak  en yüksek işletme kredisi faizi yerine yasal faiz yürütülmesi de isabetsizdir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 15/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.