4733 sayılı kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/29457 Esas 2016/8139 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/29457
Karar No: 2016/8139
Karar Tarihi: 09.06.2016

4733 sayılı kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/29457 Esas 2016/8139 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme tarafından verilen bir ceza davası sonucunda, sanığın 4733 sayılı kanuna muhalefet suçundan hüküm giydiği ve hükümlülük, erteleme, müsadere, tasfiye cezalarına çarptırıldığı belirtilmiştir. Ancak, kararın temyiz edilmesi sonucunda aşağıdaki hataların tespit edildiği belirtilmiştir:
1. Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararının ardından TCK'nın 53. maddesinde bazı değişikliklerin yapılması gerektiği vurgulanmış ve sanığın cezasıyla ilgili verilen kararda bu değişikliklerin gözetilmemesi hatası bulunmuştur.
2. Sanığın adli para cezasının taksitlendirilmesine karar verilmiş ancak taksit aralığı kararda belirtilmemiştir ve bu da infazda sorunlara neden olmaktadır.
3. Atılı suçtan zarar görmeyen bir tarafın davaya dahil edilerek lehine vekalet ücreti tayin edilmesi hatalıdır.
4. Hükümde eşyanın tasfiyesi için müsadere cezasının yeterli olduğu halde imha cezası verilmiştir.
Bu hatalar nedeniyle mahkeme kararı düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: Ceza hükümlerinin infazı ile birlikte bazı hakların yoksun bırakılması cezasını düzenler.
- 1412 sayılı Ceza M

7. Ceza Dairesi 2014/29457 E. , 2016/8139 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere, tasfiye

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1- 24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nın 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
TCK"nın 53.maddesinin 3.fıkrası uyarınca, mahkum olduğu kısa süreli olmayan hapis cezası ertelenen sanık hakkında anılan maddenin l.fıkrasının (c) bendinde yazılı hak yoksunluğunun, sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkileri açısından uygulanmasına yer olmadığına, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
2- Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının taksitlendirilmesine karar verilmesine rağmen, 5237 sayılı TCK"nun 52/4. maddesi hükmüne aykırı olarak ve infazda tereddüt oluşturacak şekilde taksit aralığının kararda belirtilmemesi,
3- Atılı suçun niteliğine göre suçtan zarar görmeyen Gümrük İdaresi"nin davaya katılmasına karar verilerek lehine vekalet ücreti tayin edilmesi,
4- Dava konusu eşyanın müsaderesi ile yetinilmesi gerekirken,4733 sayılı yasanın 8/4. maddesi ve 5607 Sayılı Kanun 13. maddeleri ile TCK 54/4 maddesi uyarınca imha suretiyle tasfiyesine de hükmedilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nın 322.maddesi uyarınca, hükümden TCK.nın 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E. , 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nın 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi, "12 eşit taksitte" ibaresinden önce gelmek üzere "birer ay arayla" ibaresinin eklenmesi, Gümrük idaresi lehine vekalet ücretine hükmedilmesine ilişkin kısmın hüküm fıkrasından çıkarılması,,hükümden suça konu eşyanın tasfiyesine ilişkin kısmın çıkarılması ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.