MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili dilekçesinde, müvekkili olan davacının, davalı eski eşine aylık 250 TL yoksulluk nafakası ödediğini, şartları itibariyle bu nafakayı ödeyemez duruma geldiğini, davalı ..."in 01/11/2010 tarihinden beri ..... sigorta no ile çalıştığını, bu nedenle çalışmakta olan davalının yoksulluk nafakasının kaldırılmasına, dava tarihine kadar ödemiş olduğu nafakaların iadesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile yoksulluk nafakasının kaldırılmasına karar verilmiştir.
Yerleşik Yargıtay"ın uygulamalarına göre, asgari ücretin yoksulluğu ortadan kaldırmadığı ilke olarak kabul edilmiştir (HGK.nun 01.05.2002 gün 2-397 E-339 K.sayılı kararında olduğu gibi).
Bu nedenle, davalının asgari ücretle çalışsa bile yoksulluğun ortadan kalkmayacağı, bu durumun sadece nafaka miktarının tayininde rol oynayacağı anlaşılmaktadır.
Ancak, gelen ekonomik durum araştırmasına göre, davalı kadının asgari ücretin üzerinde aylık geliri olduğu bildirildiğine göre, mahkemece, tarafların ekonomik ve sosyal durumlarının net bir şekilde araştırılıp, gelirler dengelenip, eğer davalı kadının elde ettiği gelirin onu yoksulluktan kurtaracağının anlaşılması karşısında, hakkaniyet uyarınca yoksulluk nafakasının uygun bir miktara indirilmesine karar verilmesi gerekirken davanın reddi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 01.10.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.