Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2018/3570 Esas 2019/5575 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının bozma kararına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.

- K A R A R -

1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre, davalı vekilinin aşağıda belirtilen bozma nedeni dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Davalı icra takibinde haksız ise de, takibinde kötüniyetli olduğuna dair dosya içerisinde herhangi bir delil bulunmadığından İcra İflas Kanunu’nun 72/5. maddesindeki yasal unsurlar oluşmadığından mahkemece kötüniyet tazminat isteminin reddine karar verilmesi gerekirken kabulüne karar verilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirir ise de bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, mahkeme hükmünün 2. bendindeki “65.000 TL asıl alacağın % 20"si olan 13.000,00 TL tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine” cümlesinin hükümden çıkartılarak yerine, "Davacının kötüniyet tazminatı isteminin reddine" cümlesi eklenmek suretiyle 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesi ve 5236 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 5236 sayılı Kanun"un 16. maddesiyle değiştirilmeden önceki 438/7 maddesi gereğince mahkeme kararının düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün 2. bendinin yukarıda belirtilen şekilde düzeltilerek mahkeme kararının düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 16/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.