Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/6006 Esas 2020/3925 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen karara karşı, davacı vekili tarafından yapılan tavzih isteminin reddine ilişkin verilen 03/07/2018 tarihli ek karar, davacılar vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Mahkemece, 20/09/2017 tarihli hüküm, davacı vekiline 26/10/2017, davalı vekiline 27/10/2017 tarihinde tebliğ olunmuş, "Tarafların Kararı İstinaf Etmemesi Üzerine" hüküm, 13/11/2017 tarihinde kesinleşmiştir.
Davacı vekili, 28.03.2018 tarihli tavzih dilekçesinde; kararda harç hesaplama hatalarının olduğundan bahisle mahkeme kararının tavzihini talep etmiştir.
Mahkemece, tarafların kararı istinaf etmemesi nedeniyle 13/11/2017 tarihinde kesinleşmiş olması gerekçesiyle davacı vekilinin talebinin reddine dair ek karar verilmiş; ek karar, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı HMK"nun (HUMK m.455 vd.) Hükmün Tavzihi hakkındaki 305. maddesinde “(1)Hüküm yeterince açık değilse veya icrasında tereddüt uyandırıyor yahut birbirine aykırı fıkralar içeriyorsa, icrası tamamlanıncaya kadar taraflardan her biri hükmün açıklanmasını veya tereddüt ya da aykırılığın giderilmesini isteyebilir. (2) Hüküm fıkrasında taraflara tanınan haklar ve yüklenen borçlar, tavzih yolu ile sınırlandırılamaz, genişletilemez ve değiştirilemez.” hükmüne yer verilmiş olup, Tavzih Talebi ve Usulü başlığı altındaki 306. maddesinde de “(1) Tavzih, dilekçeye tarafların sayısı kadar nüsha eklenmek suretiyle hükmü veren mahkemeden istenebilir. Dilekçenin bir nüshası, cevap süresi mahkemece belirlenerek karşı tarafa tebliğ edilir. Cevap, tavzih talebinde bulunan tarafa tebliğ olunur. (2) Mahkeme, cevap verilmemiş olsa bile dosya üzerinde inceleme yaparak karar verir; ancak gerekli görürse iki tarafı sözlü açıklamalarını yapabilmeleri için davet edebilir. (3) Mahkeme tavzih talebini yerinde gördüğü takdirde 304 üncü madde uyarınca işlem yapar.” hükmüne yer verilmiştir. (HUMK.md.455 vd.)
Dosya kapsamına göre davanın kısmen kabulüne karar verildiği, mahkemenin 20.09.2017 tarihli kararının hüküm fıkrasında yapılan harç hesaplama hatalarının maddi hata mahiyetinde olduğu, bu maddi hatanın, 6100 sayılı HMK"nun 304. maddesine göre re"sen mahkemece her zaman düzeltilmesinin mümkün olduğu gözetilerek; davacı vekilinin buna yönelik tavzih talebinin yukarıda belirtilen hükümlere göre değerlendirilmesi gerekirken talebin reddine karar verilmesi doğru olmamış, hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile 03.07.2018 tarihli ek kararın BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 24/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.