Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/5941 Esas 2019/643 Karar Sayılı İlamı

Muhtelif suçlardan Denizli 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/12/2017 tarihli ve 2017/361 değişik iş sayılı içtima kararı ile 2 yıl 20 ay 37 gün hapis cezasına hükümlü ..."ın, cezasının infazı sırasında, adı geçen hükümlünün 06/09/2018 tarihinden geçerli olmak üzere cezasının koşullu salıverme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak sureti ile infazına yönelik Denizli Cumhuriyet Başsavcılığının 05/09/2018 tarihli ve 2017/2-1865 ilamat sayılı talebi üzerine, anılan hükümlünün cezasının koşullu salıverme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak sureti ile infazına ilişkin Denizli İnfaz Hâkimliğinin 05/09/2018 tarihli 2018/4229 esas ve 2018/4202 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair Denizli 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 14/09/2018 tarihli 2018/1609 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18/09/2007 tarihli ve 2007/1-214-181 sayılı kararında belirtildiği üzere infaza ilişkin lehe oluşan hataların kazanılmış hakka konu olmayacağı gözetilerek yapılan incelemede;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfaz Hakkında Kanunun 105/A, geçici 6 ve geçici 4. maddeleri gereğince hükümlünün Denizli 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/12/2017 tarihli ve 2017/361 değişik iş sayılı içtima kararı ile verilen 2 yıl 20 ay 37 gün hapis cezasının geçici 6. maddede belirtilen istisna suçlardan olmadığından cezalarının infazı sırasında en fazla 2 yıl süreyle denetimli serbestlik tedbirinden faydalanabileceği, dosya arasında mevcut Denizli Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün 26/12/2017 tarihli ve 2017/923 NKL sayılı yazısına göre hükümlünün daha önceden 182 gün denetimli serbestlik tedbirinden faydalandığının anlaşılması karşısında, bu sürenin de hükümlünün faydalanması gereken denetimli serbestlik süresinin hesabında nazara alınması gerektiği, Denizli Cumhuriyet Başsavcılığının 05/09/2018 tarihli ve 2017/2-1865 ilâmat sayılı talebi üzerine 06/09/2018 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere cezasının koşullu salıverme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak sureti ile infazına karar verilmesi gerektiği halde kararda denetimli serbestlik başlangıç tarihinin belirtilmemesi suretiyle infazda tereddüte ve eksik infaza sebep olunduğu hususu nazara alınmadan, itirazın bu yönden kabulü yerine reddine dair yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 11/12/2018 gün ve 94660652-105-20-14577-2018-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA

Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, Denizli 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 14/09/2018 tarihli 2018/1609 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 11/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.