Taraflar arasında birleştirilerek görülen davada;
Davacı-davalı, maliki  olduğu  7  parsel  sayılı  taşınmaza, davalının  haklı  ve  geçerli  neden  olmaksızın  müdahale  ettiğini  ileri  sürerek  elatmanın  önlenmesine  ve  ecrimisile  karar  verilmesini  istemiştir.
Davalı-davacı, asıl  davanın reddini  savunmuş, davacı-davalı  aleyhine   açtığı  birleşen  davada  ise, çekişme konusu  taşınmazdaki  yapıya  aralarındaki  anlaşmaya  istisnaden  ilave  iki  kat  yaptığını, inşa  edilen  iki  katın  bedelinin  davacı-davalıdan  tahsiline  karar  verilmesini  istemiştir.
Mahkemece, asıl  davanın  kısmen  kabulüne, birleşen davanın  kabulüne  karar  verilmiştir.  
Karar, davacı-davalının tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, elatmanın önlenmesi ecrimisil, birleşen dava tazminat isteğine ilişkindir.
Mahkemece, ecrisimil isteğinin kısmen,tazminat isteğinin tümden  kabulüne karar verilmiştir.
Bilindiği üzere, HUMK’nun 388/son (6100 sayılı HMK"nun 297/2) maddesi uyarınca, hüküm sonucu kısmında; istek sonuçlarından her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, birer birer, açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir.
Davacı, asıl davada mülkiyet hakkına dayalı olarak davalının kullanımının haklı ve geçerli nedene dayanmadığı iddiası ile elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerinde bulunmuştur. Ne var ki mahkemece hüküm fıkrasında elatmanın önlenmesi isteği yönünden olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemiş, yalnız ecrimisil isteği ve birleşen davadaki tazminat isteği yönünden hüküm kurulmuştur.
Hal böyle olunca, davacı-davalının elatmanın önlenmesi isteği bakımından da  bir karar verilmek üzere hüküm bozulmalıdır.
Davacı-davalının temyiz itirazının kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerle HUMK’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, alınan peşin  harcın  temyiz  edene  geri  verilmesine, 26.09.2011  tarihinde  oybirliğiyle  karar  verildi.