Taraflar arasında birleştirilerek görülen davada;
Davacılar, miras bırakanları H.’in maliki olduğu 2335 parsel sayılı taşınmazın ve .....APH 04 plakalı traktörü önce dava dışı kişiye, onun tarafından da davalılara satış suretiyle temlik edildiğini, ayrıca 2336 parsel sayılı taşınmazın da bedeli muris tarafından ödenmek suretiyle davalılar adına tescil edildiğini ileri sürerek, traktörün satışının ve tapu kayıtlarının iptali ile adlarına tescile karar verilmesini istemişler, davacılardan M..mirasçıları yargılama sırasında davadan feragat etmişlerdir.
Davalılar, iddiaların doğru olmadığını, mal kaçırma amacı bulunmadığını, taşınmazları dava dışı kişilerden aldıklarını belirterek davanın reddini savunmuşlardır.
Davanın kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar, Dairece; “… davacı tarafa tescil davası açması için olanak tanınması, açılması halinde eldeki dava ile birleştirilmesi, ondan sonra işin esasına girilerek karar verilmesi gerekirken, yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir” gerekçesi ile bozulmuş, mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, davacı M.. mirasçıları yönünden davanın feragat nedeniyle reddine, diğer davacılar yönünden ise kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar,  bir kısım davacılar ve davalılar  tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla, Tetkik Hakimi H.Fatih Demirer’in raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi. Gereği görüşülüp, düşünüldü.  
                                           
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptal ve tescil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dava, çekişme konusu 2336 parsel sayılı taşınmaz yönünden; gerçekte bedeli muris tarafından ödenmek suretiyle davalılar adına tescilin sağlandığı şeklindeki gizli bağış iddiası ile açılmış olup, bu iddia yönünden 01.04.1974 tarih ve ½ sayılı Yargıtay İnançları Birleştirme kararının uygulama yeri olmadığı, davada tenkis isteği de bulunmadığına göre ve çekişme konusu traktör yönünden de muvazaa iddiası kanıtlanamadığı gözetilerek davanın reddine karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Bir kısım davacıların bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine.Öte yandan, miras bırakan H. tarafından, ara malik A. Ş..vasıtasıyla davalılara temlik edilen 2335 parsel sayılı taşınmaza ilişkin işlemlerin, muvazaalı ve mirasçılardan mal kaçırma amaçlı olduğu saptanmak suretiyle bu parsel bakımından davanın kabulüne ve ifraz-tevhit sonrası oluştuğu anlaşılan 5155 parsel sayılı taşınmazın kabul kapsamına alınmış olmasında kural olarak bir isabetsizlik yoktur. Ne varki, çekişme konusu 2335 parsel sayılı taşınmazın, 2336 parsel sayılı taşınmazla tevhidinden sonra, ifraz edilerek 5155 ve 5156 parsel sayılı taşınmazların oluştuğu, muvazaalı ve mal kaçırma amaçlı temlik edildiği kabul edilen 2335 parsel sayılı taşınmazdaki bir kısım davacıların miras paylarından, ifrazdan sonra oluşan 5155 parsel sayılı taşınmaza yansıyan hak ve paylarının hesaplanarak, bu payların da kabul kapsamına alınması gerekirken, anılan hususun gözardı edilmiş olması doğru değildir.
Diğer taraftan, davacılardan R., hükümden sonra davadan feragat ettiğini bildirmiştir. Bilindiği gibi, feragat kesin hükmün hukuki sonuçlarını doğurur ve yargılama bitinceye kadar her aşamada yapılabilir. Bu durumda, davacılardan R.’in feragati yönünden değerlendirme yapılarak bir karar verilmek üzere de hüküm bozulmalıdır.
Temyiz eden bir kısım davacılar ile davalıların, temyiz itirazının kabulü ile, hükmün açıklanan nedenlerle HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  26.09.2011  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.