MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı tarafından, davalılar aleyhine 22.10.2007 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 20.11.2012 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, Türk Medeni Kanunu’nun 747. maddesine dayalı geçit hakkı kurulması isteğine ilişkindir.
Davalılardan 15 parsel sayılı taşınmazın malikleri, alternatif geçit araştırmasının yapılması gerektiğini belirterek davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın kabulü ile 27 parsel sayılı taşınmaz lehine, 14,15 ve 26 parsel sayılı taşınmazlar üzerinden fen bilirkişi raporunda (a), (b), (c), (d) harfleri ile gösterilen yerlerden geçit hakkı kurulmasına karar verilmiştir.
Hükmü, davalı 15 parsel sayılı taşınmaz malikleri ..., ..., ... vekili temyiz etmiştir.
1-Yapılan yargılamaya toplanan delillere ve dosya içeriğine göre davalılar ..., ..., ... vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Dava, 22.10.2007 tarihinde açılmıştır. Hüküm ise 20.11.2012 tarihinde verilmiştir. Kurulan geçit yeri için öngörülen bedel, 05.05.2008 tarihinde yapılan keşif sonucu düzenlenen 16.05.2008 tarihli bilirkişi raporunda belirlenen m2/ 6,09 TL üzerinden hesaplanmıştır.
Dairemizin kararlılık kazanan uygulaması uyarınca, keşif tarihi ile karar tarihi arasında taşınmazın değerinde önemli derecede değişiklik yaratacak uzunca bir süre geçtiğinden, belirlenen bu miktar üzerinden geçit bedelinin tespiti halinde mülkiyet hakkı kısıtlanan taşınmaz malikinin mağduriyetine
neden olunacağından, hüküm tarihine yakın yeni bir değer tespiti yapılarak karar verilmesi gerekirken 16.05.2008 tarihli keşfe istinaden belirlenen m2 değeri üzerinden geçit bedelinin heaplanması doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
Kabule göre de; hükümde atıf yapılan ek bilirkişi raporunun tarihi 15.10.2012 olduğu halde 15.10.2010 olarak belirtilmesi yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenle davalılar ..., ..., ... vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bent uyarınca kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatıranlara iadesine, 16.04.2013 gününde oybirliği ile karar verildi.