Resmi belgede sahtecilik - nitelikli dolandırıcılık ve görevi kötüye kullanmak - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/6516 Esas 2020/5173 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6516
Karar No: 2020/5173
Karar Tarihi: 30.09.2020

Resmi belgede sahtecilik - nitelikli dolandırıcılık ve görevi kötüye kullanmak - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/6516 Esas 2020/5173 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında \"Resmi belgede sahtecilik\" suçundan mahkumiyet verdi ancak sanık müdafiinin temyiz talepleri sonucunda hüküm BOZULDU. Sanığın suçunun cezasının türü ve üst sınırına göre, asli dava zamanaşımı gerçekleştiği anlaşıldı. Bu nedenle, sanık hakkındaki kamu davası düşürüldü ve hüküm açıklanmadı. Mahkeme kararında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi referans alınarak karar verildi. Kanunlar: 5560 sayılı Kanun, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/12. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e maddesi, 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. ve 322. maddeleri, 5320 sayılı Kanun, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2017/6516 E. , 2020/5173 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, nitelikli dolandırıcılık ve görevi kötüye kullanmak
HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

1-Sanık hakkında "Nitelikli dolandırıcılık ve görevi kötüye kullanma" suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik sanık müdafinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp, itiraz yasa yoluna tabi olduğundan ve bu husus itiraz merciince değerlendirilmek üzere dava dosyasının bu yönden incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2-Sanık hakkında "Resmi belgede sahtecilik" suçundan kurulan mahkumiyet kararına yönelik sanık müdafinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen resmi belgede sahtecilik suçunun Kanun’daki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık asli dava zamanaşımının, kesici son işlem olan sanık hakkında mahkûmiyet hükmünün kurulduğu 16.02.2012 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen asli dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE, 30.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.