13. Ceza Dairesi 2018/10795 E. , 2019/3704 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık,işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak anılan maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
I-Sanık ... hakkında hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK’nın 116/4. maddesi ile doğrudan temel cezanın belirlenmesi gerektiği halde, uygulama yeri bulunmayan TCK’nın 116/1. maddesi ile temel cezanın belirlenip TCK’nın 116/4. maddesi ile artırım yapılması sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ... ve müdafiinin temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık ..."in adli sicil kaydına göre, aynı nev"iden suçlardan sabıkasının bulunduğu anlaşılmakla beraber, bu hususun 5237 sayılı TCK"nın 50, 51 ve 62. maddeleri ile 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinde düzenlenmiş cezanın kişiselleştirilmesi normlarının tatbiki sırasında değerlendirilebileceği, sanıkların suç işlemek için önceden anlaşarak TCK"nın 37/1. maddesi kapsamında suça doğrudan katıldıklarının anlaşılması karşısında, benzer gerekçeler ile sanık ... hakkında alt sınırdan hüküm kurulmasına karşın, sanık ... hakkında TCK"nın 61. maddesinde yer almayan "benzer suçlardan sabıkası bulunan sanığın ıslah olmadığı” da gerekçe gösterilmek suretiyle alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayin edilmesi,
2-Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK’nın 116/4. maddesi ile doğrudan temel cezanın belirlenmesi gerektiği halde, uygulama yeri bulunmayan TCK’nın 116/1. maddesi ile temel cezanın belirlenip TCK’nın 116/4. maddesi ile artırım yapılması,
3-Sanık hakkında TCK"nın 116/4. maddesi ile verilen 1 yıl 6 aylık cezanın TCK"nın 119/1-c maddesi uyarınca bir kat artırılması sırasında 2 yıl 12 ay yerine 3 yıl hapis cezasına hükmedilmesi,
4-Sanığın tekerrüre esas alınan ilamında hükümlülüğünün birden fazla suçtan verilen cezalardan oluşması karşısında, en ağır cezayı içeren hükümlülüğünün tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 12.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.
