Kamu malına zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/9724 Esas 2020/7655 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/9724
Karar No: 2020/7655
Karar Tarihi: 06.07.2020

Kamu malına zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/9724 Esas 2020/7655 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından kamu malına zarar verme suçundan mahkumiyet hükmü verilen sanık, TCK'nın 152/1-a maddesi gereğince cezalandırılmıştır. Ancak yangın çıkararak yakmak suretiyle suç işlediği anlaşılan sanık, bu sebeple TCK'nın 152/2-a maddesi gereğince cezası 1 kat artırılmıştır. Sanığın mükerrirlere özgü infaz rejimine dahil olması gerektiği halde sadece cezası artırılmıştır. Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı da dikkate alınarak, hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Temyiz itirazlarının reddiyle hüküm isteme aykırı olarak onanmıştır.
Kanun Maddeleri: TCK'nın 152/1-a, 152/2-a, 58 ve 53. maddeleri.

2. Ceza Dairesi 2020/9724 E. , 2020/7655 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik müşteki ... vekili tarafından yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığfnm eksiklik yazısı üzerine suçtan zarar görme ihtimali bulunan ...’na 09.09.2019 tarihinde usulüne uygun tebliğ edilen hükmü 1412 sayılı CMUK"nun 310.maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süreden sonra 02/10/2019 tarihinde temyiz eden müşteki ... vekilinin temyiz isteminin aynı kanunun 317.maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE,
2- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik sanık tarafından yapılan temyiz itirazlanna gelince;
Sanık hakkında mahkemece kamu malına zarar verme suçundan TCK’nın 152/1-a maddesi ile verilen cezanın yangın çıkararak, yakmak suretiyle TCK’nın 152/2-a maddesi gereğince 1 kat artırıldığının anlaşılması karşısında ; 152/2-a maddesinin hükümde gösterilmemesi mahallinde karara eklenmesi mümkün görülmüş, mükerrirliğe esas alman ilamda da 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmış olması nedeniyle sanığın ikinci kez mükerrir sayılması gerekirken, mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"mn 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 06/07/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.