MAHKEMESİ : Yozgat İş Mahkemesi
TARİHİ : 23/05/2013
NUMARASI : 2013/21-2013/282

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının 20/07/2007-01/10/2007 ve 2011/12.-20/10/2012 tarihleri arası davalı nezdinde çalıştığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş ise de, bu sonuca eksik inceleme ve araştırma sonucu varılmıştır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/8. maddeleri gereği bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir. Bu tür davalarda öncelikle davacının çalışmasına ilişkin belgelerin işveren tarafından verilip verilmediği yöntemince araştırılmalıdır.Yönetmelikle tespit edilen belgeleri işveren tarafından verilmeyen veya çalıştıkları Kurumca tespit edilmeyen sigortalılar, çalışmalarını hizmetlerinin geçtiği yılın sonundan başlayarak 5 yıl içerisinde mahkemeye başvurarak alacakları ilam ile ispatlayabilirlerse bu çalışmaların Kurumca dikkate alınacağı belirtilmiştir. Bu koşul oluşmuşsa işyerinin gerçekten var olup olmadığı, kanun kapsamında veya kapsama alınacak nitelikte bulunup bulunmadığı eksiksiz bir şekilde belirlenmeli, daha sonra çalışma olgusunun varlığı özel bir duyarlılıkla araştırılmalıdır. Çalışma olgusu her türlü delille ispat edilebilirse de çalışmanın konusu, niteliği, başlangıç ve bitiş tarihleri hususlarında tanık sözleri değerlendirilmeli, dinlenen tanıkların davacı ile aynı dönemlerde işyerinde çalışmış ve işverenin resmi kayıtlara geçmiş bordro tanıkları yada komşu işverenlerin aynı nitelikte işi yapan ve bordrolarına resmi kayıtlarına geçmiş çalışanlardan seçilmesine özen gösterilmelidir. Bu tanıkların ifadeleri ile çalışma olgusu hiçbir kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek şekilde belirlenmelidir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527, 30.6.1999 gün 1999/21-549-555- 3.11.2004 gün 2004/21- 480-579 sayılı kararları da bu doğrultudadır.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacı adına 01/10/2007 tarihli ve imzalı işe giriş bildirgesinin Yozgat Mesleki Eğitim Merkezi Müdürlüğü tarafından Kuruma verildiği, 01/10/2007-17/11/2011 tarihleri arası 7A koduyla (çırak olarak) bildirimlerinin mesleki eğitim merkezi müdürlüğü tarafından yapıldığı, davalı işveren ile davacının velisi (babası) arasında 28/09/2007 tarihli çıraklık sözleşmesi yapıldığı ve sözleşmenin mesleki eğitim merkezi tarafından onaylandığı, davacının 29/11/2010-10/03/2012 tarihleri arası askerlik hizmetini yaptığı, davacı tarafından gösterilen tanıklar davacının çalıştığını, davalı tanıkları ise davacının askerlik bitiminden sonra çalışmadığını beyan ettikleri anlaşılmaktadır.
Somut olayda, mahkemece çıraklık öncesi ve askerde gözüktüğü 2011/12-10/03/2012 tarihleri arasındaki dönemlere yönelik taleplerin reddedilmesi doğru olmuştur. Ancak askerliğin bittiği 10/03/2012 tarihinden sonraki dönem yönünden eksik inceleme ile sonuca gidilmiştir. Çünkü bu dönem yönünden davalı tarafından verilen dönem bordrolarının getirtilip bordro tanıklarının gerektiğinde komşu işyeri tanıklarının tespit edilip dinlenmediği, tanık beyanları arasındaki çelişkilerin giderilmediği görülmektedir.
Yapılacak iş, 2012/3-10. aylar arası dönem bordrolarını getirtmek, bordro tanıklarını resen tespit edip dinlemek, gerektiğinde Sosyal Güvenlik kurumu, vergi dairesi, belediye, emniyet müdürlüğü gibi kamu kurumları aracılığıyla tespit edilecek işyerlerinin sahiplerini veya çalışanlarının beyanlarını almak, davalıya ait işyeri kuaför olup davalının bağlı olduğu meslek odasından davacının çalışmasıyla ilgili bilgi belge bulunup bulunmadığını sormak ve davanın nitelikçe kamu düzenini ilgilendirdiği nazara alınıp araştırma genişletilerek tüm deliller birlikte değerlendirilip sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın eksik inceleme ve araştırma sonucu yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 23/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.