MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, manevi tazminat, mobbing tazminatı ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş akdini işyeri koşullarının olumsuz olması nedeniyle haklı sebeplerle feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile 01/01/2011 tarihinden öncesi için bakiye fazla mesai ve 01/01/2011 tarihinden sonrası için fazla mesai, manevi tazminat ve mobbing tazminatı alacaklarını talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının kendi isteği ile işten ayrıldığını kıdem tazminatına hak kazanamayacağını, davacı ile imzalanan 01/01/2011 tarihli ek protokolde fazla mesai ücretinin ücretine dahil olduğunun belirlendiğini, 01/01/2011 tarih öncesi için de tüm fazla mesai ücretlerinin ödendiğini, işyeri koşullarına ilişkin iddiasının doğru olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, davacının 01/01/2011 tarihine kadar tahakkuk eden ve ödenmeyen fazla mesai ücretinin miktarı nedeni ile 4857 sayılı Kanun gereğince haklı nedenle iş akdinin sona erdirileceği bu şekilde davacının kıdem tazminatına hak kazandığı, ayrıca işyerinde bir kısım olumsuz uygulamalardan dolayı iş akdini sona erdirmekte haklı nedenlerinin olabileceği ancak mobbing ya da manevi tazminat talebine konu olabilecek davacının işyerinde kişilik haklarının açıkca ihlal edildiği, işverenlik yetkilileri tarafından, özellikle davacıyı hedef alan sistematik bir yıpratma taktiği uygulandığına ilişkin dosyada yeterli delil ve vicdani kanıt oluşmadığı, taraflar arasında 01/01/2011 tarihinde bir sözleşme imzalandığı buna göre davacının 270 saate kadarki fazla mesailerininde ücret karşılığında çalışacağını kabul ettiği sonrasında aylık ücretinde küçük miktarda (185,00 TL) artış yapıldığı ve davacının fesih tarihi olan 21/12/2012 ye kadar koşullarda itiraz etmeden çalıştığı, davacının yaptığı işe göre makul bir ücret olduğu asgari ücretin oldukça üzerinde bulunduğu ve davacınında bu konuda sunulan koşulları kabul ettiği iradesini sakatlayan bir durumun söz konusu olmadığı zaten üst gelir ve eğitim düzeyinde bir çalışan olduğu haklarının farkında olması gerektiği bu koşullarda imzalanan sözleşmeye geçerlilik atfetmenin gerektiği sonuç ve kanısıyla 01/01/2011 tarihinden sonrasına ilişkin fazla mesai talebinin reddine karar vermek gerektiği belirtilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının 01/01/2011 tarihinden sonraki fazla çalışma ücreti talebi 01/01/2011 tarihli ek protokoldeki "fazla çalışma ücrete dahildir." maddesi uyarınca reddedilmişse de, davacının brüt ücretinin 4.250 TL"ye çıkarıldığı ve yapılan bu artışın davacının yıllık 270 saat haftalık 5,25 saat olan fazla çalışma ücretini karşılmaktan uzak olduğu anlaşılmaktadır. Bu madde kabul edilerek davacının aylık 22,5 çalışma saati dahil edildiğinde davacının ücretinin önceki ücretinin de altında kaldığı görülmektedir. Ayrıca davacının ücretinin düşmesine sebep olan ek protokol davacının çalışması devam ederken alındığından geçersizdir. Bu nedenle davacının fazla çalışma ücretinin tam çalışma süresi üzerinden hesaplanması gerekirken geçersiz ek protokole değer verilerek bu tarihten sonraki fazla çalışmanın hesaplanmaması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.