Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/16597 Esas 2015/5238 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalılar vekilince istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen 31.03.2015 Salı günü taraflardan gelen olmadı. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü.

-K A R A R-

Davacı vekili, davalıların sürücüsü ve maliki oldukları aracın çarpması sonucu müvekkillerinin yaralanarak daimi maluliyete uğradığını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 1.000 TL sürekli iş göremezlik zararı ve bakıcı gideri ile 19.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiş, 10.06.2013 tarihli ıslah dilekçesi ile maddi tazminat taleplerini toplam 28.657,42 TL"ye yükselttiklerini bildirmiştir.
Davalılar vekili, kazada tüm kusurun kırmızı ışıkta geçen davacıda olduğunu, ayrıca ıslah tarihi itibariyle zamanaşımı süresinin dolduğunu ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan delillere göre; davanın kısmen kabulü ile 28.657,42 TL maddi, 5.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen 12.05.2006 tarihli uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre davalılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir.
2918 sayılı KTK.nun 109/1.maddesinde "motorlu araç kazalarından doğan maddi zararların tazminine ilişkin talepler, zarar görenin zararı ve tazminat yükümlüsünü öğrendiği tarihten başlayarak 2 yıl ve her halde, kaza gününden başlayarak 10 yıl içinde zamanaşımına uğrar." denilmektedir. Aynı kanunun 109/2 maddesinde ise, "dava, cezayı gerektiren bir fiilden doğar ve Ceza Kanunu bu fiil için daha uzun bir zamanaşımı süresi öngörmüş ise, bu süre maddi tazminat talepleri için de geçerlidir." hükmüne yer verilmiştir. Davaya konu kaza 24.10.2001 tarihinde gerçekleşmiş, davacılar vekilince ıslah talebi ise 10.06.2013 tarihinde yapılmış ve aynı gün harcı yatırılmıştır. Davaya konu kazada bir kişinin yaralanmış olmasına göre, cezayı gerektiren fiilin 765 Sayılı TCK"nun 102/4 maddesine göre 5 yıllık ceza zamanaşımı süresine tabi olması ve ıslah talebinin de hem uzamış ceza zamanaşımı süresi, hem de KTK"da belirlenen 10 yıllık tavan sürenin bitiminden sonra yapılmış olması nedeniyle, ıslah edilen kısım yönünden davalılar vekilinin süresinde ileri sürdükleri zamanaşımı itirazının kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı olduğu şekilde hatalı gerekçe ile ıslah edilen kısım yönünden de kabul kararı verilmiş olması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, duruşmada vekille temsil olunmayan davalılar yararına vekalet ücreti takdirine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine 31.03.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.