Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/9374 Esas 2019/2898 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/9374
Karar No: 2019/2898
Karar Tarihi: 13.02.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/9374 Esas 2019/2898 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın TCK'nin 86/2. maddesine göre basit yaralama suçundan mahkum olduğunu ve CMK'nın 253. maddesi gereği uzlaşma yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi gerektiğini ancak uzlaşma girişiminin başarısız olması halinde yargılamaya devam edilmesi gerektiğinin göz ardı edildiğini belirtmiştir. Ayrıca sanığın mükerrir olduğu gerekçesiyle hapis cezasının tercih edildiği ve tekerrüre esas alınan hükme ilişkin uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığının mahkemeden sorulması, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesiyle ilgili bazı hükümlerini iptal ettiği için hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise: TCK'nin 86/2, 58/3, 141/1 maddeleri, CMK'nın 253. ve 254. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nin 2. ve 7. maddeleri, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerinin iptal edilmesi ile ilgili kararıdır.

3. Ceza Dairesi 2018/9374 E. , 2019/2898 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanığın üzerine atılı TCK’nin 86/2. maddesinde düzenlenen basit yaralama suçunun 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine göre uzlaşma kapsamında kaldığı soruşturma veya kovuşturma aşamasında hiç uzlaşma yapılmadığı anlaşılmakla; sanık ile katılan arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Kabule göre ;
Sanığın mükerrir olduğu gerekçesi ile TCK"nin 58/3. maddesi gereğince, TCK"nin 86/2. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezasının tercih edildiği ve tekerrüre esas alınan Ankara 4.Asliye Ceza Mahkemesinin 14.04.2010 tarih ve 2010/2 Esas - 2010/311 Karar sayılı ilamı uyarınca verilen 8 ay hapis cezasının TCK"nin 141/1 maddesi uyarınca verilmiş olduğu, bahse konu suçun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi uyarınca uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, 5237 sayılı TCK"nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, sanık hakkında tekerrüre esas alınan hükme ilişkin uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığı mahkemesinden sorularak, uzlaşmanın sağlanması halinde bu suçun tekerrüre esas alınamayacağı, ancak sanığın adli sicil kaydında başka tekerrüre esas hüküm olup olmadığı tespit edilip sonucuna göre, sanık hakkında TCK"nin 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
3)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.