MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkillerinin asıl işveren T.C. ..."na bağlı ... Eğitim ve Araştırma Hastanesi"nde 25/05/2009-21/03/2013 tarihleri arasında aralıksız çalıştığını, aylık 800,00 TL. ücret ve 100,00 TL. yol parası aldığını, işyerinde yemek verildiğini, işyerinde 01/12/2012 tarihine kadar vardiyalı olarak 07:00-15:00, 15:00-23:00, 23:00-07:00 saatleri arasında çalıştığını, daha sonra ise bir gün 08:00-16:00, diğer gün ise 16:00-07:00 arasında çalıştığını, fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini, iş akdini haklı sebeple feshettiğini ileri sürerek; kıdem tazminatı ve fazla çalışma ücretleri alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının T.C. ... çalışanı olmadığını, müvekkillerine husumet yönetilemeyeceğini, Bakanlığın asıl işveren- alt işveren ilişkisinin tarafı olmadığını, davacının hak edişlerinden yüklenici ihale alıcısı firmaların sorumlu olduğunu, Bakanlığın ihale makamı olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece özetle; SGK kayıtları, toplanan delillerin değerlendirilmesinde; davacının tüm alacakları bakımından toplam olarak davalı asıl işverenin müteselsilen sorumlu olduğu, davacının 26.05.2009-20.03.2013 tarihleri arasında T.C. ... nezdinde 3 yıl 9 ay 25 gün süre ile tanık beyanları ile uygun SGK hizmet cetveline göre aylık çıplak 978,60 TL., giydirilmiş 1.183,60 TL. brüt ücretle çalıştığının anlaşıldığı, davacı taraf iş akdini haklı sebeple feshettiğini beyan ettiği, davalı tarafından da davacının iş akdini istifa ile sonlandırdığının iddia edildiği, davacının yazarak imzaladığı ve 20.03.2013 tarihinde kendi isteği ile ayrılmak istediğine dair dilekçesi sunduğu, davacının hizmet süresi dikkate alındığında her türlü işçilik hakkını ortadan kaldırır şekilde görevinden ayrıldığını kabul etmenin hayatın olağan akışına uygun bulunmadığı, davacının fazla çalışma ücreti alacağına hak kazandığı ve iş akdinin tazminat gerektirmeyecek şekilde haklı nedenle feshedildiğinin ispat yükü kendisine ait olan davalı işverenlikçe kanıtlanamadığı, bu nedenle davacının kıdem tazminatı alacağına hak kazandığı, davalı işverenlikçe işyerine ait puantaj cetveli yada mesai çizelgesi gibi yazılı belgeler sunulmadığından zorunlu olarak tanık beyanlarına itibar edildiği, buna göre davacının haftada 3 gün 7"şer saat çalıştığı, diğer günler ise 3"er saat fazla çalıştığı, haftada toplam 9 saat fazla çalışmasının olduğunun kabulü ile,davacının davasının kısmen kabulü ile, 4.000.00 TL net kıdem tazminatı ile bir işçinin çalışma süresi boyunca aynı şekilde fazla mesai yapması hayatın olağan akışına uygun bulunmadığından hesaplanan 651,80 TL net fazla çalışma ücreti alacağında takdiren %30 oranında hakkaniyet indirimi uygulanması sureti tespit olunan 456,26 TL"nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dava açılırken alınması gereken peşin karar ilam harcının her halükarda maktu az harçtan az olamayacağı gözetilmeden 0,40 TL. olarak yatırtılması gelinen aşamada sonuca etkili görülmemiştir.
2- Kabule göre, harç masraflarının kabul/redde göre oranlanamayacağının gözetilmemesi hatalı ise de, bu hata aşağıdaki bozma sebebi karşısında sonuca etkili görülmemiştir.
3-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı Bakanlık vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
4- Dosyada yargılama sonunda davalının harçtan muaf olması nedeni ile aleyhine karar-ilam harcı yükletilip, yükletilemeyeceği ve davacının yatırdığı harçlar ile ilgili olarak nasıl karar verileceği ihtilaflıdır.
492 sayılı Harçlar Kanununa göre dava harcının 1/4" ü peşin yatırılmak zorundadır. Harcı yatırılmayan dava görülemez, harç noksanı varsa Mahkeme davacıya 492 sayılı Harçlar Kanunun 30. maddesine göre noksan harcı tamamlaması için süre verilmelidir.
Harcı tamamlanmayan dava harç yatırılana kadar işlemden kaldırılmak zorundadır.
Peşin olarak yatırılacak harç dava dilekçesindeki yada ıslah dilekçesindeki müddeabih üzerinden harçlara ilişkin tarifedeki orana göre hesaplanacak miktarın ¼’ üdür.
492 sayılı Harçlar Kanununa göre karar ilam harcından davayı kaybeden taraf sorumludur.
Harçtan muaf olan Kurum ve kişilerin açtıkları davalarda dava sonunda bakiye karar harcı çıkarsa bu harç, harçtan muaf değilse davalıya yükletilmelidir.
Davalı harçtan muaf değilse harca ilişkin karar ;
" Hüküm altına alınan miktar üzerinden hesaplanan...TL. karar-ilam harcından davacının yatırdığı .... TL. peşin harç ile .... TL. Islah ( tamamlama ) harcının mahsubu ile .....TL. bakiye karar-ilam harcının davalıdan, ( birden fazla davalı var ise davalılardan müştereken ve müteselsilen ) tahsili ile hazineye irat kaydına " şeklinde olmalıdır.
Davalı harçtan muaf ise harca ilişkin karar ;
Yine 492 sayılı Harçlar Kanunu ve özel kanunlar ile belli Kurum ve kişilere harç muafiyeti tanınmıştır.
Harçtan muaf olan Kurum ve kişiler aleyhine karar verildiğinde karar-ilam harcına hükmedilemez, varsa yatırılan harçlar ilgilisine iade edilir.
Bu durumda da harca ilişkin verilecek karar;
" Davalı Kurum harçtan muaf olduğundan karar-ilam harcına hükmedilmesine yer olmadığına,
Davacının yatırdığı başvuru harcı, peşin harç ve ıslah ( tamamlama ) harcının karar kesinleştiğinde ve isteği halinde davacıya iadesine, " şeklinde olmalıdır.
Davalıların birden fazla olup, harçtan muaf olmayanlar var ise karar ilam harcı harçtan muaf olmayan davalıya yükletilmelidir.
Ayrıca davacının yatırdığı harçlar tek başına yada diğer yargılama giderine eklenerek kabul/redde göre oranlanamaz.
Somut uyuşmazlıkta, Mahkemece Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olan davalı Bakanlığa harç yükletilmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK.nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F)SONUÇ:
Hüküm fıkrasının;
Yargılama giderine ilişkin;
" Davacı tarafından yapılan 289,85TL.yargılama masrafından haklı çıkma oranında hesaplanan 269,66TL.masrafın davalıdan alınarak davacıya verilmesine, kullanılmayan bakiyenin karar kesinleştiğinde ve istek halinde davacıya iadesine, "
Peşin harca ilişkin;
" Davacı tarafından yatırılan 0,40 TL.harçtan haklı çıkma oranında hesaplanan 0,37 TL.nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, " ve,
Karar-ilam harcına ilişkin;
" Alınması gereken 304,41TL. karar harcından yukarıda alınan 0,40 TL.harcın mahsubu ile bakiye 304,01 TL.harcın davalıdan alınarak hazineye gelir kaydına, " şeklindeki paragrafların tamamen çıkartılarak, yerlerine;
" Davacı tarafından yapılan harçlar hariç toplam 260,40 TL. yargılama giderinden kabul/redde göre belirlenen 240,26 TL. Sinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,"
" Davalı harçtan muaf olduğundan karar ilam harcına hükmedilmesine yer olmadığına,
Davacının yatırdığı tüm harçların karar kesinleştiğinde ve isteği halinde davacıya iadesine, " paragraflarının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
14.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.