MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 5. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 03/07/2014
NUMARASI : 2013/301-2014/282

Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş akdinin haksız feshedildiğini ileri sürerek, fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai, genel tatil, hafta tatili ücreti alacaklarını talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının eyleminin davalı işverenin güvenini kötüye kullanma olduğu tespit edilerek davacının iş akdinin haklı sebeple feshedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, ambülans şöförü davacının birlikte çalıştığı kişileri denetlemek ve üstlerine rapor vermek yükümlülüğü olmadığı, davalı tarafın davacının böyle bir yükümlülüğü olduğuna ilişkin yazılı belge sunmadığı, davacının davalı işyerinde 8 yıl 4 ay 16 gün süre ile çalıştığı, işyerinde uzun sayılabilecek bir süredir çalıştığı anlaşılan davacıya davalının böyle bir görev tebliğ ettiğinin tespit edilemediği gerekçesiyle davalı işverenin iş akdinin feshinde haklı olmadığı, hafta sonu çalışma ücreti alacağının ise ispat edilemediğinden reddi gerektiği belirtilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işyerinde 24 saat nöbet, 72 saat dinlenme şeklinde çalıştığını iddia etmiş olup, Mahkemece tanık beyanları da değerlendirilerek, bu çalışma sistemi kabul edilmiş ve 17/04/2014 tarihli bilirkişi raporu esas alınarak fazla çalışma ücreti hüküm altına alınmış ise de hesaplama hatalıdır.
Davacının işyerinde 24 saat nöbet 72 saat istirahat şeklinde çalıştığı kabul edildiğinde, ayda üç hafta her hafta iki kere, dördüncü haftada bir kere nöbet tuttuğu anlaşılmaktadır. Davacının 24 saat nöbet esasına göre çalışması, bilirkişi tarafından fiili çalışmanın 16 saat olduğunun kabul edilmesi ve davacı temyizi olmamasına göre, davacının her fiili nöbet tuttuğu gün yaptığı fazla çalışması 11 saatı aşan 5 saat olup, ayda toplam yedi nöbet tutan davacının aylık fazla çalışması 7x5= 35 saattir. Fazla çalışması bu hesaba göre yapılması gerekirken somut uyuşmazlıkta uygulama yeri olmayan haftalık çalışma sistemi esas alınarak aylık 44 saat fazla çalışmaya hükmedilmesi hatalıdır.
Ayrıca fazla çalışma tanık beyanlarıyla kanıtlandığından ve dosyaya sunulan belgelerde işveren onayı olmadığından takdiri delillerle kanıtlanan fazla çalışma ücretine takdiri indirimin yapılmaması da hatalı olup, kararın bozulması gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.