17. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/16213 Karar No: 2015/5230 Karar Tarihi: 31.03.2015
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/16213 Esas 2015/5230 Karar Sayılı İlamı
17. Hukuk Dairesi 2013/16213 E. , 2015/5230 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekilince istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen 31.03.2015 Salı günü taraflardan gelen olmadı. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü: -K A R A R- Davacı vekili, müvekkilinin kullandığı araçla davalının zorunlu mali mesuliyet sigortacısı olduğu aracın çarpışması sonucu müvekkilinin yaralanarak daimi maluliyete uğradığını ileri sürerek ıslahla birlikte 4.333,08 TL geçici, 40.761,14 TL kalıcı iş göremezlik zararı ile 2.615,10 TL bakıcı giderinin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı sigorta şirketi vekili cevap dilekçesinde, müvekkilinin sigortalı araç sürücüsünün kusuru oranında ve poliçe limitleri dahilinde sorumlu olduğunu ileri sürerek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan delillere göre; davanın kabulü ile 4.333,08 TL geçici, 40.761,14 TL kalıcı iş göremezlik zararı ile 2.615 TL bakıcı giderinin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre, davalı sigorta şirketi vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir. 2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir. Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir. Davacının trafik kazası sonucu yaralanması nedeni ile daimi maluliyete uğradığı ileri sürülmüş, mahkemece ... Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinden alınan 04.10.2012 tarihli özürlü sağlık kurulu raporuna itibar edilerek maddi tazminata hükmedilmiştir. Oysa, daimi maluliyete ilişkin alınacak raporun, olay tarihinde yürürlükte bulunan Çalışma ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Tespit İşlemleri Yönetmeliğine uygun olarak düzenlenmesi gerekir. O halde, mahkemece, Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Dairesinden veya Üniversite Hastanelerinin Adli Tıp Anabilim Dalı Başkanlıklarından oluşturulacak heyetten davacının maluliyet durumuna ilişkin yönetmeliğe uygun yeni bir rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken özürlü sağlık kurulu raporuna itibar edilerek hüküm kurulması doğru görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, duruşmada vekille temsil olunmayan davalı yararına vekalet ücreti takdirine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 31.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.