Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/1635 Esas 2020/5480 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/1635
Karar No: 2020/5480

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/1635 Esas 2020/5480 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Boşanma davası sonrasında mahkeme, davacı erkeğin tüm ve davalı kadının temyiz itirazlarını reddetmiştir. Ancak, davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminatın daha uygun bir miktar olması gerektiğini belirtmiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri hakkaniyet ilkesi gözetilerek daha uygun bir tazminat miktarının belirlenmesi gerektiği kararına varılmıştır. Kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, temyiz peşin harcının yatırılması durumunda geri verileceği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi
- Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri

2. Hukuk Dairesi 2020/1635 E. , 2020/5480 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından, aleyhine hükmedilen tedbir nafakası, maddi ve manevi tazminat yönünden; davalı kadın tarafından ise reddedilen yoksulluk nafakası, tedbir nafakası ile maddi ve manevi tazminatın miktarı yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 09.11.2020 günü tebligata rağmen taraflar adına kimse gelmedi. İşin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı erkeğin tüm, davalı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davacıya yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 267.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davalıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.09.11.2020 (Pzt.)